Ένα ταγκό, πόθοι σβηστοί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθαν χρόνια, ήρθαν μέρες
που μεγάλωνε η ιτιά,
ήρθαν χρόνια, ήρθαν ξέρες,
τα όνειρα στη πυροστιά.

Ήρθανε δίσεκτοι καιροί
δε λαλούν ψηλά τ` αηδόνια,
μια φλογίτσα στο κερί
να` χει η ροδιά μας κλώνια.

Στέρεψαν τα ποτάμια μας
στάχτη το στάχι το χρυσό,
έμεινε η περηφάνια μας,
άδειο τοπίο και λερό.

Ήρθαν χρόνια, ήρθαν μέρες
λειψό το δανεικό ψωμί,
οι βουρκωμένες καλημέρες,
οι αδειανοί, έρημοι σταθμοί.

Κύλησε ο χρόνος αρχηγός
στης ρυτίδας το βλέμμα,
της περπατησιάς ο στεναγμός
να φτάσει ως το τέρμα.

Κύλησαν μέρες του Μαγιού
μια ανάμνηση, ο πόθος,
τα λόγια ήταν του καημού
κει στα φεγγάρια, ο λόφος.

Κύλησε ο χρόνος σαν νερό
μες στα περβόλια της ψυχής,
βάγια, βασιλικό σγουρό.
Ανάσταση, μιας Κυριακής.

Ήρθανε δύσκολοι καιροί
ένα κερί στο δι` ευχών,
ήταν η ανάσα μας ξερή
στα βράχια, των σωσμών.

Χίλιοι χρόνοι το ταξίδι
μες το κόκκινο το χώμα,
διψασμένοι, αψύ ξύδι
και καρφιά έχει το στρώμα.

Δύσκολοι καιροί και λίγοι,
στα μανουάλια λίγο φως,
μια φλογίτσα να φωτίζει
χαρμολύπη για το βιός.

Γροθιά του χρόνου του ληστή
θρύψαλα του καθρέφτη,
ένα ταγκό, πόθοι σβηστοί,
χρόνε αμείλικτε και ψεύτη.

......................................................Καλό μήνα

1-4-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2022