Μια πανανθρώπινη γιορτή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι` έρχεται η στιγμή ν` αποφασίσεις
πως δεν σ` αρέσουν οι μεγάλες οι ειδήσεις.
Θέλεις δυο άνθια απ` τη ροδιά στα χέρια
θέλεις, να μετράς, τ` άσπρα σου περιστέρια.

Κι` έρχεται η στιγμή ν` αποφασίσεις
που είναι η αλήθεια, που το ψέμα
μπορεί, να κλάψεις, να δακρύσεις
μα θέλεις, χρυσοκλωστές στο γνέμα.

Θες ένα δρόμο ανοιχτό να τον διαβείς
κι` ας έχει βάτα και στουρνάρια,
θέλεις, τόσο πολύ να ονειρευτείς
σε στρώμα με χρυσά τα στάρια.

Στο γέρμα, να πας με τα πουλιά
που γράφουν επάνω ελευθερία,
μ` αρμόνικες, γλυκά φιλιά
να` χεις ένα καντηλάκι στη πορεία.

Λίγο λαδάκι και σ` αρκεί
να` χεις φωτεινό ένα ταξίδι,
βάλε στο ράδιο μουσική
κι` έχεις πετάξει ήδη.

Έχεις φτερά των γερανών
στις κορφές στη Καππαδοκία
και των ανθρώπινων καημών
χρόνια κουβαλάς την αδικία.

Υψώσου, βάλε μουσική
κι` ονειρέψου ένα παιδί μικρό,
πορεία λεύτερη σ` αρκεί
να` χεις το γιόμα, ριζικό.

Υψώσου καρδιά μου να ταξιδέψεις
με άσπρα άτια την αυγή,
υψώσου καρδιά μου μη γυρέψεις
μια πανανθρώπινη γιορτή.

Δεν θα τη δείς, δεν θα προλάβεις
δώσε τα λίγα τα μικρά,
αν θέλεις κάτι για να λάβεις,
κόψε, δυο κορφές βασιλικά.

6-5-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2022