Το καντηλι

Δημιουργός: koyloykakoselias, ΚΟΥΛΟΥΚΑΚΟΣ ΗΛΙΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το καντηλι

Ο Ηλιος εβασιλεψε,
εφτασε το δειλι
και μια φλογα αναψε,
σ΄ενα μικρο καντηλι...
σ΄ενα μικρο καντηλι.

Τα καντηλια που αναβουν
και φεγγοβολουν,
ειναι γι΄αυτους που εφυγαν
και πισω δεν γυρνουν...
και πισω δεν γυρνουν.

Ειναι σαν φωτεινες σκιες,
που τις αναπολουμε
και ειναι μεσα στις καρδιες,
για οσο θε να ζουμε...
για οσο θε να ζουμε.

Ειναι γι΄αυτους που πηγαν,
ψηλα σε αλλα μερη,
το δακρυ μας τρεχει γι΄αυτους,
χειμωνα-καλοκαιρι...
χειμωνα-καλοκαιρι.

Τα καντηλια που αναβουν
και φεγγοβολουν,
ειναι γι΄αυτους που εφυγαν
και πισω δεν γυρνουν...
και πισω δεν γυρνουν.

Ειναι γι΄αυτους που βρισκονται,
περα σε ενα αστερι,
εκει οπου χορευουν,
πιασμενοι χερι-χερι...
πιασμενοι χερι-χερι.

Τα καντηλια που αναβουν,
ειναι για να φωτιζουν,
ολους αυτους που εφυγαν
και πισω δεν γυριζουν...
και πισω δεν γυριζουν.

Τα καντηλια που αναβουν
και φεγγοβολουν,
ειναι γι΄αυτους που εφυγαν
και πισω δεν γυρνουν...
και-πι-σω-δεν-γυρ-νουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2022