Ανοίγω τις πληγές μου και ματώνω μπροστά σου

Δημιουργός: 399 Persephone

Ημέρα 3 (?) Σκέψεις στο μετρό. Αυτή είναι η στάση μου. Παρατηρήσεις: Δε χρειάζεται να ανεβάζω κάθε μέρα, αρκεί να γράφω. ( Stixoi 0 - Persephone 1 )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι μέρες ενώνονται με τις νύχτες κι η υπομονή μου με το πάτωμα.
Δεν το καταλαβαίνεις πως κάθε λεπτό χωρίς εσένα είναι φυλακή;
Μια φυλακή που έκτιζα με τα γυμνά μου χέρια με κάθε φιλί που σου 'δινα.
Περιμένω να σε δω και να νιώσω το άγγιγμα σου και θα περιμένω για πάντα, αν χρειαστεί.
Γιατί αν μου έμαθαν κάτι οι σχέσεις, αυτό είναι η υπομονή που ποτέ δεν είχα.
Αλλά θα την αποκτήσω για σένα, γιατί αξίζεις τα πάντα και θέλω να στα δώσω.
Θα πεις πως είμαι υπερβολική, πως είναι πολύ και πολύ γρήγορα.
Και θα έχεις δίκιο, ίσως, αλλά εγώ θα συνεχίσω να αισθάνομαι.
Γιατί αυτό έχω αποφασίσει και αυτό θέλω πια να κάνω, χωρίς φόβο.
Να ανοίξω τις πληγές μου και να ματώσω μπροστά σου.
Κι αν είμαι τυχερή, ίσως κάνεις κι εσύ το ίδιο και με αγκαλιάσεις
Βουτηγμένος στο αίμα των παλιών τραυμάτων που ξανανοιξαν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-06-2022