Όταν τα πάντα είναι μαύρα

Δημιουργός: Ερευνητής Αλήθειας

Το ποίημα δημιουργήθηκε την Τρίτη 17 Μαΐου του 2022

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βλέπω γύρω μου παρέες
Μα για 'μένα είναι σκιές
Ίσως γι' αυτό είμαι λεκές
Για οικογένεια και κοινωνία
Δεν υπάρχει ισορροπία

Κάνει κρύο στην ψυχή μου
Ένα χάλι η ζωή μου
Φωνές κι απομόνωση
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ (ΕΙ.Σ.Α.)

Όταν τα πάντα είναι μαύρα
Και πυκνώνουν τα σκοτάδια
Οι σκέψεις σε βασανίζουν
Από παντού σ' εξαφανίζουν...

Μούντζωσα το παρελθόν
Στο γυρισμό απ' το σχολειό
Κωλοδάκτυλο του έκανα
Άλλο πια δεν άντεχα

Απαφάσεις έχω λάβει
Λάθος είναι, ρε να πάρει
Και σχέδια με λογική
Στο συρτάρι μπήκαν, με απόφαση γονεϊκή

Όταν τα πάντα είναι μαύρα
Και πυκνώνουν τα σκοτάδια
Οι σκέψεις σε βασανίζουν
Από παντού σ' εξαφανίζουν...

Πονά μέχρι και η γεύση
Μα θα 'ρθει η μέρα που θα πέσει
Θα πέσει το ψέμα
Μα θα είναι ήδη τα κόκκαλα βαμμένα
Και κανείς δεν θα νοιάζεται για 'μένα

Όταν τα πάντα είναι μαύρα
Και πυκνώνουν τα σκοτάδια
Εύχεσαι να λυτρωθείς...

Οι σκέψεις σε βασανίζουν
Από παντού σ' εξαφανίζουν
Συνεχίζεις, όμως, να ελπίζεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2022