Μίλα ψυχή μου μίλα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στις ψιχάλες περπάτησα,
κι` είχα μια θλίψη,
μια θλίψη μες στη ψυχή.
Κοιτούσα τους ανθρώπους
μα θαρρώ, δεν τους έβλεπα.
Είπα θεέ μου.
Ρίξε μια βροχή μεγάλη
να ξεπλύνει
τις αμαρτίες του κόσμου.
Να ξεπλύνει,
της γης τα άδικα.
Έτσι σκυμμένη σκεπτική
γυρνώ στα σοκάκια,
μόνη πιο μόνη από ποτέ.
Βρέξε θεέ μου,
να ξεπλύνεις τα μέσα μου,
να καθαρίσεις τα φυλλοκάρδια μου,
να γεμίσει η γης, φύλλα του Φθινοπώρου,
κίτρινα χρυσά φύλλα,
να ζωγραφίσω ένα πίνακα,
στου δειλινού τα χρώματα.
Και να μιλάω μόνη
σε δρόμους, σε τοιχεία,
στη γατούλα που` φυγε στη βροχή.
Ν` αγαπήσω δυο σύννεφα
και να ξεχάσω, να ξεχάσω.
Το καημό της μοναξιάς μου.
Βρέξε θεέ, να ξεπλυθώ, να λυτρωθώ,
ν` αγαπήσω την ψιχάλα
και μόνη μου να μιλήσω,
ζωή να ζητήσω,
στου Φθινοπώρου φύλλα.
Και να φωνάξω το μπορώ,
μίλα ψυχή μου μίλα.

2-7-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2022