Σαν άμαθοι από καιρό

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

ἀδικούμενοί τε, ὡς ἔοικεν, οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον ὀργίζονται ἢ βιαζόμενοι· τὸ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ ἴσου δοκεῖ πλεονεκτεῖσθαι, τὸ δ’ ἀπὸ τοῦ κρείσσονος καταναγκάζεσθαι. Θουκιδίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν φταιν αυτοί που σού 'ταζαν του ουρανού τ'αστέρια

δεν φταιν αυτοί π'ορμούσανε σε σένα τη φορά

παρά το φταίξιμο αυτό, δικό σου και δικό μου

που τους αφήσαμε εδώ ν'αρμέγουν ζωντανά

Φάρα παλιά λυμαίνεται, αιώνες τώρα -χρόνια

τα δίκαια και τα Κοινά, τη λέξη Λευτεριά

αακριβοθώρητα βαριά, τα λόγια που το Ρήγα

σε μια αγχόνη έστησε η Φραγκο-παλαι-τουρκιά


Θεώρησες πως άλλαξε πρόσωπο , χαρακτήρα

πόσες φορές τα λάθη σου εσύ θα τα μετράς;

δεν ήξευρες- ρέ ρώταγες, πως μέσα στον κρατήρα

θα σ'έκοβαν σαν τον κιμά τα όρνεα του Βορρά;


Σαν άμαθοι από καιρό, δίχως την Ιστορία,

τα δρώμενα, τα πάθη μας μα και τη λεβεντιά

μας έκαναν του οίκου τους, ´πηρέτες, μια παρία

οι ανάξιοι κι ανήθικοι μ' όπλο τη μπαμπεσιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2022