Ατλαντίδα

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε σ' είχα όλη τη νύχτα
στην αγκαλιά μου...
Κι όλα τ αστέρια λαμποκοπούσαν
φεγγοβολιά μου.

Είχες τη θεία την ομορφάδα
της Αφροδίτης ...
Και τη φρεσκάδα του Ποσειδώνα
της Αμφιτρίτης .

Γύρω η αγάπη ήταν διάχυτη ,
μοσχοβολούσε...
Κι όλες τις έγνοιες και τα διλήμματα
περιγελούσε.

Η αγκαλιά σου άπλετη θάλασσα
σε καταιγίδα ...
Άγρια παλίρροια γεμάτη άμπωτη
και πλημμυρίδα .

Τα δύο σου μάτια , Φεγγάρια πύρινα
σ' άυλη ζεύξη ...
Μιά σε πανσέληνο , μία σε χάση
και μιά σε φέξη.

Όλοι οι πόροι απ' το κορμί σου
έσταζαν πόθο ...
και ευωδίαζαν σαν θυμιάματα
σ 'αρχαίο όρθρο .

Ήταν η νύχτα βαθιά κι ατέρμονη ,
γεμάτη μάγια ....
Μυσταγωγία κι άφατη δέηση ,
σ' Αγίων Άγια

Όμως  ξημέρωσε και όλα χάθηκαν
στην πρώτη αχτίδα ...
Κι έγιναν όνειρο κι αργοβυθίστηκαν ,
σαν Ατλαντίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2022