Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ο αφορεσμένος

Ο αφορεσμένος

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

ο κορυφαίος Κεφαλλονίτης λιβελλογράφος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο Ανδρέας Τυπάλδος Λασκαράτος που γεννήθηκε στο Ληξούρι την 1η Μαΐου 1811 και πέθανε στο Αργοστόλι την 24η Ιουλίου 1901 ήταν επιφανής σατιρικός ποιητής και πεζογράφος από την Κεφαλονιά.

Σπούδασε νομικός, αλλά εργάσθηκε κυρίως ως δημοσιογράφος, ενώ παράλληλα έγραφε ποιήματα, δοκίμια και ηθογραφικά κείμενα που καυτηρίαζαν έντονα την ανηθικότητα, την αδικία και την υποκρισία της εποχής του. Μεταξύ άλλων, καταφέρθηκε εναντίον των πολιτικών και της ανικανότητάς τους, ενώ πολέμησε σκληρά τις θρησκευτικές προλήψεις και δοξασίες, κυρίως δε την αυθαιρεσία της θρησκευτικής αρχής. Εξαιτίας των σατιρικών βελών του και της δριμείας κριτικής του κατά του επίσημου κλήρου αφορίστηκε από την Εκκλησία (ο αφορισμός ανακλήθηκε λίγα χρόνια πριν το θάνατο του). Αρκετά έργα του είναι αυτοβιογραφικά και αναφέρονται στους διωγμούς που υπέστη. Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του συγκαταλέγονται: "Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς", "Ιδού ο άνθρωπος ή ανθρώπινοι χαρακτήρες", "Ποιήματα και Ανέκδοτα", "Απόκριση στον αφορισμό".

Ήταν παντρεμένος με την Πηνελόπη Κοργιαλένειου, από γνωστή και εύπορη οικογένεια του νησιού, με την οποία απέκτησε 2 γιους και 7 κόρες.

-ένα μάλλον επίκαιρο ποίημά του είναι το:

- Στο Καλοκαίρι
Καλοκαίρι σε λένε ειρωνικώς.
Κακοκαίρι ήθελ' είναι το όνομά σου.
Εσύ μας καις, μας ψένεις ανηλεώς*·
Και ξεραίνεις τη Γη με τη φωτιά σου
Μας λύεις*, μας λιώνεις, μας ρουφάς, μας τρως,
Σύρε στην κάταρά μας, σύρε χάσου.
Γιατί εσύ 'σαι ο καιρός ο πλέα* κακός,
Ο Χειμώνας είν' άγιος εμπροστά σου.
* *
Κακοκαίρι ξερό και διψασμένο,
Σύρε στο πυρ το εξώτερο όθε* εβγήκες,
Γιατί βεβαίως εκείθε είσαι βγαλμένο.
Μας γεμίζεις κουνούπια, σκορπιούς, σφήκες,
Και κάθ' άλλο ερπετό φαρμακεμένο.
Με την τόση φωτιά σου εδώ που εμπήκες.
Ναι, ξέρω, θα μου πεις
Πως με τα 'πωρικά* σου μας δροσίζεις.
Μα φύγε, να χαθείς,
Και χάρου τα όλα κείνα που χαρίζεις.


-Αφορισμοί:
-Ευχαριστώ τον Θεόν ότι δεν με έκαμε παλιάνθρωπον, αλλά τον μέμφομαι ότι με έβαλε να ζω με παλιανθρώπους.

-Αν ο Χριστός οργίσθηκε τόσο επειδή οι Εβραίοι εμπήκανε στον Ναό να πουλήσουν πιτσούνια, πόσο δεν ήθελε οργισθή τώρα να βλέπη τους χριστιανούς να χρίουνε ναούς για να πουλούνε θρησκεία!

-Στέκω, Πανιερώτατε, και παρατηρώ που οι χριστιανοί σήμερα έχουνε στην πουσνάρα τους τριώ λογώνε θρησκείες. Μία που τήνε λένε και δεν τήνε κάνουνε. Μία που τήνε κάνουνε και δεν τήνε λένε. Και μία που και τήνε λένε και τήνε κάνουνε.
Η πρώτη είναι η θρησκεία του Χριστού, η δεύτερη του Διαόλου, η τρίτη τση Κοιλιάς.


-Ανεκδοτολογικά περιστατικά:
-(η απάντησή του στην είδηση του αφορισμού του από τον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας το 1856)
– Και τι θα πάθω τώρα που με αφόρισαν;
– Να, το κορμί σου δε θα λιώσει ποτέ.
– Τουλάχιστον αφόρισαν και τα παπούτσια μου να μη λιώνουν οι σόλες;

-Στη γιορτή του, ένας γείτονάς του για να τον ειρωνευτεί του έστειλε με την υπηρέτριά του το δώρο του, ένα καλάθι γεμάτο κέρατα κριαριού και πάνω είχε μια επιγραφή "Στη γιορτή σου". Βλέποντας αυτό ο Λασκαράτος βγαίνει έξω στον κήπο του και κόβει τα ωραιότερα άνθη και τα βάζει μέσα στο ίδιο καλάθι με την επιγραφή " Απ' ό,τι έχει ο καθένας δωρίζει" και τα δίνει στην υπηρέτρια και της λέει: "Δώσε αυτά κόρη μου στον κύριό σου".

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2022