Εννέα όγδοα

Δημιουργός: ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εννέα όγδοα ο ρυθμός
κι ένας αβάσταχτος καημός
που με πεθαίνει
Εννέα όγδοα ο στεναγμός
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που μ' ανασταίνει

Είναι τα πρέπει τα γιατί
στο σήμερα που υπνοβατεί
αγκυλωμένα
Στα όνειρα μου καρτερώ
τα θέλω μου και τα μπορώ
τα προδομένα

Με πήραν χθες απ' τη δουλειά
μου φόρεσαν και μια θηλιά
και μ' απολύσανε
Ένας ακοίμητος σταυρός
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που με κρατήσανε

Εννέα όγδοα ο ρυθμός
κι ένας αβάσταχτος καημός
που μ' αρρωσταίνει
Εννέα όγδοα ο στεναγμός
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που με τρελαίνει

Είναι τα πρέπει τα γιατί
στο γλιστερό μου το στρατί
αγκυλωμένα
Στα όνειρα μου καρτερώ
τα θέλω μου και τα μπορώ
τα προδομένα

Μες του γκρεμού την ενοχή
στείλε μου Μάνα μια ευχή
τα έχω χαμένα
Απ' τα φτερά σου να πιαστώ
στα θέλω μου μην κρεμαστώ
τα προδομένα
........

18-01-2016 @


Κατά τον Ηρόδοτο, η λέξη Ζεμπέκος παράγεται από την αρχαία Θρακική λέξη μπούκο που προερχόμενη από την φρυγική λέξη βέκος σημαίνει βούκα=μπουκιά η οποία με πρώτο συνθετικό την κλητική του Ζεύς, Ζευ, παράγει τη λέξη Ζεϊμπέκηδες, O Ηροδοτος θεωρεί ότι ο χορος συμβολίζει κατά κάποιο τρόπο μια αναζήτηση για την ένωση του πνεύματος με το σώμα. Του θεού με τον άνθρωπο . Ο χορος χορευόταν στην απώτερη αρχαιότητα προς τιμήν της Κυβέλης της μητέρας θεάς.

Κατά τον λαογράφο και συγγραφέα Θάνο Βελλούδιο η λέξη Ζεϊμπέκικος προέρχεται κατά το πρώτο συνθετικό από την φριγική λέξη Ζεϋ εκ του Ζευς που συμβολίζει το πνεύμα και κατά το δεύτερο από τη λέξη μπέκος ή βέκος που σημαίνει άρτος και συμβολίζει το σώμα.

Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης σε μια συνομιλία του με τον ρεμπέτη Τάκη Μπίνη έχει υποστηρίξει ότι «οι Ζεϊμπέκηδες ήταν Έλληνες κυρίως από την Μακεδονία και αλλού και Θρακιώτες, που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας.
Ονόμαστηκαν δε Ζεϊμπέκια δηλαδή ζωέμποροι ή και Μακελάρηδες γιατί έσφαζαν ζώα και τα πουλούσαν.

Στο πέρασμα των χρόνων θέλησαν να απαθανατίσουν τον ηρωισμό τους και να διατηρήσουν τις παραδόσεις τους και έτσι δημιούργησαν αυτόν το χορό το ζεϊμπέκικο, που τον χόρευαν ένας ένας με σπαθιά στα χέρια και πότε πότε και στο στόμα: βγάζοντας μουγκρητά ή αλαλαγμούς, σαν τα σημερινά όπα, άλα, γιάλα και διάφορα άλλα.

Σύμφωνα με άλλες θεωρίες

Ο χορός αντλεί την καταγωγή του από εξισλαμισμένους Ζεϊμπέκους.[Οι Ζεϊμπέκοι ως ιδιαίτερη μειονότητα του πληθυσμού της Προύσας, του Αϊδινίου και της Ερυθραίας της Μικράς Ασίας, επονομαζόμενοι και «ιππότες των όρεων», ήσαν υπό διωγμό εξαιτίας της παραβατικής συμπεριφοράς τους.
Αλλοι υποστηριζουν οτι
ο χορός πρόκειται για κατεξοχήν αρχαίο ελληνικό - θρακικό που τον μετέφεραν και τον διέδωσαν στην Ασία οι αρχαίοι Αργείοι-Θράκες, όταν ίδρυσαν αποικία στις Τράλλεις (Αϊδίνιο) της Μικράς Ασίας (σημερινό Αϊδίνιο).Ο Σίμων Καράς υποστήριζε πως ο χορός είχε κληρονομιά αρχαιοελληνική (ρυθμική - χορευτική) αφού το ρυθμικό τους σχήμα των 9 χρόνων διαφαίνεται στις ωδές της Σαπφούς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-07-2022