Αύριο

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ήλιος σήμερα νωρίς, ξεκίνησε να καίει,
μες στην Αθήνα μείναμε μονάχα οι τελευταίοι.
Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, τυχαίοι και περαστικοί,
παλιάτσοι και ρακοσυλλέκτες, σκλάβοι σε τούτη τη ζωή.

Στάθηκα μπρος σ’ ένα τοίχο, έγραφε “Να κοιτάς μπροστά”
κι όταν το διάβασα για λίγο, ταξίδεψα σ’ ένα μετά…

Μετά από τα λάθη μας, μετά από τη λήθη,
εκεί που οι αξίες μας θα χουνε γίνει ήθη.
Σε μία τέλεια εποχή, σ’ ένα χρυσό αιώνα,
εκεί που είναι έγκλημα να μην έχεις συμπόνια.

Είδα ανθρώπους να γελάνε, φίλοσοφούσανε μαζί,
μικρομεγάλους καθισμένους να συζητάν για την ζωή.
Είδα τα πάντα να ‘χουν χρώμα, άνθη μαζί με τα μπετά,
και στην αλάνα της πλατείας είδα να παίζουνε παιδιά…

Άκουγα μουσικές στους δρόμους, τους τοίχους είδα καθαρούς.
Γιατί δεν είχανε να πούνε, κάτι σε όλους τους αστούς.
Είδα ανθρώπους κάθε χώρας, να συζητάν όλοι μαζί,
μόνο που χώρες δεν υπήρχαν… Το κλείσαμε το μαγαζί…

Μία αρχή και ένας κόσμος, όλα τα πράγματα κοινά,
δίχως την έννοια της κτίσης, όλοι μαζί μια συντροφιά.
Είδα… Νομίσματα δεν είδα, μόνο απόψεις έχει εδώ,
κι έτσι εμπόριο δεν υπάρχει γιατί έχουνε κοινό σκοπό.

Πλέον δε ψάχνουμε στις ρίζες να μάθουμε για τα φυτά,
τα εξετάζουμε το ίδιο, πάνω είτε κάτω απ’ την ξηρά.
Οι θάλασσες είναι γαλάζιες, μαζί τους και ο ουρανός,
οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να απολαμβάνουνε το φως…

Μα μία κόρνα έκοψε, τη σκέψη μου τυχαία,
και στην πραγματικότητα με έφερε η χυδαία!
Δε μ’ άφησε στο κόσμο μου να ονειροπολώ,
να ταξιδεύω στ’ αύριο που τόσο προσδοκώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2022