Το Σπίτι με τα Γιασεμιά Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης Με τα υλικά μιας κατεδάφισης και το όνειρο ...αντιπαροχή. Αντίο σπίτι μου ... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I]Όνειρα...
Σαν την παλιά μου γειτονιά
Που μείναμε πάντα παιδιά
μα, γκρεμιστήκανε κι αυτά
κι έγιναν δρόμος σκοτεινός
για να πλουτίσει ο τυχερός
που πήρε αντιπαροχή
κι αυτό το πρώτο μας φιλί
όνειρα...
το σπίτι με τα γιασεμιά
μετράει ώρες και κοιτά
με αυτά τα τζάμια τα θαμπά
συμβόλαιο κάναμε τιμής
να μείνει η πέτρα γηγενής
να γίνει τετραγωνικά
μετράμε χρήματα πολλά
Κι ένα γκαράζ να στεγαστεί
Εδώ η καινούργια μας ζωή
Κι αυτή η δάφνη η πικρή
Μοιάζει με μια καρδιά σταχτί
Που καίγεται μες στα πολλά
Και τα δωμάτια στενά
Δε θα χωρέσουν τις φωνές
Κι αυτές τις άναρχες κραυγές
Που είσαι φίλε μου παλιέ
Που είσαι κορίτσι μου ξανθό
Που ήπιαμε κρασί γλυκό
Σε ακατάστατους καιρούς
Κι εκείνο το παλιό παπί
Με χαλασμένο τους τροχούς
Και τη μεγάλη μηχανή
Που μας την κλέψανε κι αυτή
Με μια κιθάρα αγκαλιά
Κάναμε όνειρα μικρά
Να είμαστε πάντα μαζί
Κι ας κοροϊδεύαν οι πολλοί
Μας πήρε ο άνεμος μακριά
Και φύγαμε απ' τη γειτονιά
Ήταν Δευτέρα του φονιά
Που σ' έχασα μες στη βοή
Κι η μυρωδιά απ' το κορμί
Σαν μια κολόνια Γαλλική
Στο σπίτι έμεινε κι αυτή
Κι ότι παρέμεινε εκεί
Έχει στοιχειώσει μια σιωπή
Που ακόμα μέσα μου μπορεί
να σε ευχαριστεί πολύ
Έγινες χώμα και νερό
Και διαμέρισμα κενό
Σε φωτογράφισα ξανά
Με τη βεράντα τη στενή
Κι ο γάτος μες στην προσμονή
Για την ξηρά του την τροφή
Να νιαουρίζει σαν ψυχή
Που την ξηλώσανε κι αυτή
Απ' τα θεμέλια τα φτωχά
Και συναντιούνται οι γιορτές
Σε κάτι απόμερες γωνιές
Που διάβαζα με την αυγή
Και τον Μπαμπά διαιτητή
Και τη μητέρα τη φυγή
Με μάτια πράσινα θωρεί
να μείνει σπίτι της ξανά
Μαζί τα τέσσερα παιδιά
Σαν Κυριακάτικη εκδρομή
Να ονειρευτούμε σαν παλιά
Σε κάτι πρόχειρες σκηνές
Στο κύμα και στις αμμουδιές
μέσα στο σπίτι μας ζεστά
Ήταν τα χρόνια μας γλυκά
Κι ας μένουμε πολύ μακριά
Πήρα απ' το κουδούνι τα υλικά
Σταγείρων... αριθμός δεκαεφτά.
"Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε .."
www.eliaspolitis.gr[/I] Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2006 |