Αμινί

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για μία τούφα απ' τα μαλλιά σου που ξεπρόβαλε...
η στημένη  ηθική της καταπίεσης,
στο αδίστακτο σκοτάδι της αμφίεσης ...
τα πειστήρια του μίσους της επρόβαλε.

Κατακόκκινο στην άμμοΤριαντάφυλλο...
που ετόλμησε να ανθίσει το φθινόπωρο.
Ακατάληπτης θυσίας  ήσουν πρόσφορο ...
Του πολέμου του αέναου το λάφυρο .

Οι μεγάλες κτήσεις ,θέλουν Ιφιγένειες ...
που το αίμα τους θα γίνει κατευόδιο.
Στης ασύμμετρης κατάρας το απόγειο ...
δε χωράνε παρορμήσεις και ευγένειες.

Έχεις γίνει, έννοια, σύμβολο και κάλεσμα...
Σε φωνές ουρανομήκεις ,θρήνου σύνθημα .
Του τυφώνα σου τ'απέραντο το φύσημα...
θα συντρίψει της αντίδρασης το χάλασμα.

Σε μιά χώρα  - δεσμοφύλακα που έζησες ...
κι έτσι άδικα κουρσέψανε τα νιάτα σου,
νάν το φως πού εστερήθηκαν τα μάτια σου ...
ο δαυλός της απαξίωσης που έσβησες.

Θα μπορούσες να σουν κόρη ή εγγόνα μου...
Μιά παράκρουση με πιάνει σαν το σκέφτομαι.
Για την πλάνη των ανθρώπων πόσο ντρέπομαι...
και μαζί για τον ανύπαρκτο αγώνα μου.

Νάμουν δύναμη τη μοίρα να κοντράριζα...
και Θεός σε μία Ουρανία παράσταση .
Να μπορούσα να σου φέρω την Ανάσταση ...
κι απ 'τα λίγα μου τα χρόνια να σου χάριζα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2022