Θα σου φιλώ τα χέρια ....αφιερωμένο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Στο Τακούλη ασφαλώς σύντροφο ζωής, καλή Κυριακή.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μοναξιά είναι πληγή, είναι μια απουσία
με πνίγει τούτη η σιγή, βαριά ειν τα τοιχεία.
Τα βράδια που δεν είσαι εδώ, ειν σκοτεινό το σπίτι
δε σε κοιτώ, δεν σου μιλώ, μοναχικό σπουργίτι.

Με πνίγει τούτη η βραδιά, δεν είσαι εδώ καρδιά μου
γράφω και σβήνω στα χαρτιά, γκρίζα τα εσώψυχα μου.
Που είσαι ψυχή μου για να ρθεις, ν` ανοίξει τούτη πόρτα
να σ` αγκαλιάσω να χαρώ, κι` άσε τα γεγονότα.

Σύντροφε εσύ ταίρι μου, γινήκαμε αλυσίδα
τριάντα χρόνια μια ζωή, είμαστε μεις πλεξίδα.
Δίπλα μου θέλω να` σαι κι` ας μην πούμε λέξη
να σε κοιτάζω με στοργή, μέχρι η αυγή να φέξει.

Κι` αν δεν σου πω πως σ` αγαπώ, δεν έχει σημασία
εσύ είσαι το άλλο μου μισό, για σε κάθε θυσία.
Σε καρτερώ καρδούλα μου, κι` η ώρα δεν περνάει
είναι η συνήθεια μάτια μου, που όλα τα νικάει.

Είσαι για μένα άντρας μου και φίλος κι` αδερφός
που μ` αγαπάς, με νοιάζεσαι και είσαι αρωγός.
Ψυχή μου να γεράσουμε, σαν δυο άσπρα περιστέρια
κι` όταν θα φύγουμε μαζί, θα σου φιλώ τα χέρια.

Που μια ζωή για εμένα, ήταν δώρα στοργής
τα δάκρια μου σκουπίζανε, νερό ήσουν πηγής.
Γάργαρο, πεντακάθαρο, όπως τα αισθήματα σου
αχ! να περάσει η βραδιά, να` μαι πάλι κοντά σου.

Να τιτιβίζω να γελώ, και να σου τραγουδάω
να με κοιτάς,--- Γωγούλα μου, πόσο σε αγαπάω.---
Άντρα μου να γεράσουμε, να μου κρατάς το χέρι
στο Ψαροπούλι να μαστε, αυτό το καλοκαίρι.

2-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2022