Οι ποιητές και οι τρελοί

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ’ αυτή τη νέα ανατολή που ξημερώνει
οι ποιητές και οι τρελοί γελάνε μόνοι.
Συχνά τους βρίσκω μοναχούς τους να μιλάνε,
και σα χαμένοι στα στενά να τριγυρνάνε.

Κάτι ατημέλητοι σε πάρκα και πλατείες,
άλλοι πλανόβιοι στα μάτια των πολλών.
Άνθρωποι ελεύθεροι γεμάτοι ιστορίες,
που κάνουν τέχνη και υμνούνε το παρόν.

Αυτούς συχνά, ακούω που μουρμουρίζουν,
παρατηρώ ό,τι νοούν, κι ό,τι νομίζουν.
Νιώθω πως έχουν, στο μυαλό τους, βρει τη λύση
και περιμένω από κάποιον τους, να μου μιλήσει.

Μα μέχρι τώρα λένε μόνο α-νοησίες,
κάτι παράξενα να κάτσω να σκεφτώ…
“Μην προσ-δοκείς απ’ τη ζωή, τις εμπειρίες,
να τις βιώνεις, μες στο τώρα και στο εδώ.”

Ένα άλλο π’ άκουσα και είχε ενδιαφέρον,
που το ‘πε ένας τσαρλατάνος σε κοινό…
Θυμήσου είπε, “Η ζωή περνά σε μέρες,
μόνο ότι φτιάχνεις, βρίσκει χώρο στο εδώ.”

Μία φορά είπε ένας άλλος που διδάσκει…
“…είναι του ανθρώπου το πιο άφθαρτο υλικό
δημιουργία που προκύπτει απ’ τις λέξεις
και φτιάχνει γέφυρες π’ ενώνουν το μυαλό.

Δημιουργία, το αθάνατο στο χρόνο,
η φαντασία που ‘χε κάποιος στο μυαλό.
Κάτι θολό που προσπαθούσε να εξηγήσει,
και η εξήγηση παράδειγμα του εδώ…

Δες σα παράδειγμα αν θες τη Μόνα Λίζα,
μία εικόνα που ‘χε κάποιος στο μυαλό.
Ύστερα έκανε ο ίδιος και το έργο,
και υλοποίησε κάτι εκπληκτικό…”

Σ’ αυτή τη νέα ανατολή που ξημερώνει
οι ποιητές και οι τρελοί μιλάνε μόνοι.
Για’ δε χωράνε μες στα πλαίσια, που τους δίνουν,
και μουρμουρίζουν, ενώ οι γύρω τους, τους κρίνουν…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2022