Βελούδο από πόθο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω απ` τα ματάκια σου, άλλον να μη κοιτάνε
να` μαι για σε μοναδικός, δικά μου μόνο να` ναι.
Τη φλόγα τους τη τσακπινιά, σ` άλλον να μη χαρίσεις
να στα φιλώ για μια ζωή, μαζί μου για να ζήσεις.

Όταν σταλάζουν αγάπη μου, εγώ θα στα σκουπίζω
μέσα τους να κατοικώ, δικά μου να τα ορίζω.
Η γλύκα η τρυφεράδα τους, βάλσαμο στη ψυχή μου
όλης της γης τον έρωτα, στο βλέμμα σου ζωή μου.

Εγώ ποτέ μελένια μου, δε θα σου δώσω κλάμα
αν θα δακρύσουν μια στιγμή, είν ηδονής το θαύμα.
Θέλω μαζί να βλέπουμε, το βράδυ το φεγγάρι
λίγη απ` τη φεγγοβολιά, τη σπίθα τους να πάρει.

Σ` αυτά να καθρεφτίζεσαι, να δεις την ομορφιά
εκείνη που λατρεύω εγώ, θα δεις μια ζωγραφιά.
Σαν της γατούλας πράσινα, σκλάβο με έχουν κάνει
αυτά τα ματοτσίνορα, φως έχουν για στεφάνι.

Όταν μ` αγάπη με κοιτούν, τη γλύκα τους να νιώθω
έχουνε τόσα να μου πουν, βελούδο από πόθο.
Ταξίδια με πηγαίνουνε, στου έρωτα υφάδι
μέσα τους θέλω να χαθώ, άστρα από σμαράγδι.

Να τα θωρώ, να χάνομαι, στης ίριδος το χρώμα
να` μαι εγώ ο ευτυχής, ψυχή τε, μα και σώμα.
Να στα φιλώ τα ακριβά, με φόβο μη σε χάσω
και στο σκοτάδι, έρημος, μόνος θε να γεράσω.

Να με κοιτούν καρδούλα μου, ως της ζωής το δείλι
θα τα` χω εγώ εικόνισμα και Παναγιάς καντήλι.

5-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2022