Ερημιάς, μια καληνύχτα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχαν φύγει πια τα τρένα
είχαμε μείνει στο σταθμό
με τα δάχτυλα σφιγμένα
σ` ένα θλιβερό σκοπό.

Παίζαν δέκα μαντολίνα
και ραγίζαν τα βιολιά
για τα περασμένα εκείνα
τα μεθυσμένα μας φιλιά.

Έλειπε του έρωτα το χάδι
ένα όνειρο τρελό ακόμα
στο σταθμό έπεφτε βράδυ
μες σε γκρίζα μια εικόνα.

Τέλειωσαν όλοι οι χοροί
σαν σμίγαμε σαν τα πουλιά,΄
χλωμό έσβησε το κερί
πάλιωσε λες κι` η αγκαλιά.

Μ` ένα θλιβερό σκοπό
είχαμε πια μείνει μόνοι
σαν στέρεψαν τα σ` αγαπώ
σε μια αδειανή οθόνη.

Και δεν είχαμε μια λέξη
πάθος να` ναι στολισμένη
και δεν είχαμε μια σκέψη
κόκκινη κλωστή να υφαίνει.

Στέρεψαν του έρωτα τα ρίγη,
ένα όνειρο τρελό ακόμα
είχαν οι αγάπες φύγει
έμεινε μια γκρίζα εικόνα.

Τέλειωσαν όλοι οι καιροί
που σμίγαμε σαν τα πουλιά
κι` είχε σβήσει το κερί
στης καρδιάς τη πυροστιά.

Μ` ένα θλιβερό σκοπό
είχαμε πια, μείνει μόνοι
σαν χάθηκαν τα σ` αγαπώ
ένα αγκάθι ν` αγκιλώνει.

Έκλαιγε η ψυχή το δείλι
σαν έτρεμε η καρδιά
στο σβηστό μας το φιτίλι
μια τελευταία δοξαριά.

Στο σταθμό Νοέμβρη μήνα
έβρεχε θεέ μου τόσο
ούτε ανάμνησης δυο κρίνα
τ` άρωμα τους να σου δώσω.

Στο σταθμό της επαρχίας
δίχως φάρο, δίχως ελπίδα
Νοέμβρη μήνα της θυσίας
στη τελευταία τη σελίδα.

Βάλαμε δυο υπογραφές
κι` είχε πέσει η νύχτα
ήταν της θλίψης οι ευχές,
της ερημιάς, μια καληνύχτα.

5-11-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2022