Φθινωπορινη μερα

Δημιουργός: Tosodoula.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βροχερή η μέρα, συννεφιασμενη
γεμάτη σταγόνες από το βράδυ
αστραπές, βροντές γέμισαν τον ουρανό.
Εσύ να λείπεις. Σε σκέφτομαι. Σε αγαπάω.
Μονάχα εσένα έχω μάτια μου. Εσυ με στηρίζες κάθε φορά. Τώρα έχεις φύγει μακριά. Μου λείπεις. Πονάω. Με την σκέψη σου, ξενυχτάω. Τα βράδια μου κρατάς συντροφιά. Μου μιλάς!
Δύσκολα ξημερώνει. Με την αυγή ξεμακραινεις. Σαν ανοίξω τα μάτια, χάνεσαι. Τα τριαντάφυλλα άνθισαν στο πρώτο φως. Δες τι όμορφα που είναι. Άνοιξα τα παράθυρα με την αυγή, να μπει φρέσκος αέρας. Τα δακρυσμένα μάτια μου μην τα κοιτάς. Δεν θέλω να στεναχωρεθεις! Είμαι καλά. Ακούς τα τιτιβισματα των σπουργίτιων; Πλάκα έχουν! Δες! Πως πετάνε εδώ και εκεί. Μαζεύτηκαν κάμποσα στην αυλή.
Πήρα μια κόλλα χαρτί και ένα στυλό
ξεκίνησα να γράφω για όσα αγαπώ.
Όσα αισθάνθηκα το τελευταίο καιρό.
Γέμισα το χαρτί,στιγμές που έζησα.
Πληγές που ακόμα αιμορραγούν. Συναισθήματα ανάμεικτα. Χαμογέλασα. Βουρκωσα. Βαλαντωσα στο κλάμα. Άφησα τα κομμάτια μου,στο πάτωμα να πέσουν. Βαριά η μοναξιά. Βαθύς ο πόνος. Αναπάντητα ερωτήματα. Έμεινα να αναπολώ τις μνήμες. Σιωπή. Ερημιά.
Ο χρόνος κυλάει μόνο μπροστά. Να πάγωνε σε μια στιγμή. Στο φωτεινό σου χαμογελο. Στο γλυκό σου φιλί. Τι δεν θα έδινα να ερχόσουν εδώ για μια στιγμή.
Το εισιτήριο για τον συρμό γράφει πάνω σαγαπω. Τρέχα να προλάβεις τούτο το ταξίδι, στην αγκαλιά μου να έρθεις, ίσα που προλαβαίνεις. Μην αργείς! Ερήμωσε ο τόπος. Δεν περνά ψυχή! Σκοτάδι βαθύ. Που πήγαν όλοι απόψε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2022