Ζητώ απ'τη θάλασσα

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

σπονδή στο μέτρο και την ομοιοκαταληξία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζητώ απ΄τη θάλασσα

Γαλάζια γράμματα / σου στέλνω με αλμύρα
και λίγους κόκκους / απ΄ την άμμο την ξανθή,
σκαστά οράματα / της χίμαιρας που πήρα
πλέκω με φλόκους, / μες στον νου να υφανθεί

Κοιτώ κατάματα / τον ήλιο και το φως του
σιμά στο κύμα / με συναίσθημα μεικτό,
γυρεύω θάμματα / στο έλεος τ’ αγνώστου
κι ελπίδας σήμα, / ας ισχνό, μα υπαρκτό…

Μα όμως κρίματα / στη σκέψη μου ξανοίγουν
βαραίνουν μνήμες / πληγωμένων μου στιγμών
γίνονται νήματα / και βρόγχοι που με πνίγουν
στίχοι και ρύμες / θρηνεμένων στεναγμών…

Ζητώ απ΄ τη θάλασσα / στον πάτο να με πάρει
σκληρά μ’ αγγίζει / κάθε μαύρη συλλοή,
τόσα που χάλασα, / κακό θα ‘μαι κουφάρι,..
και πώς μ’ αξίζει / να τη δρέπω τη ζωή ;

…
Και ιδές ! Το κύμα της / γλυκά μ’ αναπτερώνει
γίνεται φίλιο, / σύμμαχός μου κι αδερφός,
με κάνει κρίμα της, / σαν βράχο με πετρώνει,
κάτω απ’ τον ήλιο, / να με λούζει απ’ το φως !
-.-
(2017)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2022