μέμνησο

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να λοιπόν που τον ξεχάσαμε τον πόλεμο...
Τα κανόνια τις οβίδες τα χαλάσματα .
Των σειρήνων τα απόκοσμα ουρλιάσματα...
και στο αίμα μας το ρίγος το εμπόλεμο.

Πλέον ,ούτε στις ειδήσεις μεγεθύνεται...
Είν' απρόσφορο το θέμα και αδιάφορο .
Πεπλεγμένο το  σωστό με το κατάφωρο...
σ'ένα κόσμο που το ασήμαντο οξύνεται .

Πλήθος κόσμου στην απόλυτη τη στέρηση...
και στης φύσης την απέραντη σκληρότητα .
Κι η λοιπή πολιτισμένη ανθρωπότητα...
εστιάζει στη χαμένη καλοπέραση.

Σιωπηλοί κι οι κατ'επίφασιν ευαίσθητοι...
Των λαών των πονεμένων οι υπέρμαχοι.
Των ανθρώπινων δικαίων οι πολέμαρχοι...
Παρουσία μακρυνή  και ανεπαίσθητη .

Σαν αταίριαστο τους μοιάζει το αφήγημα...
Είναι άλλοι πια  οι θύτες και τα θύματα .
Δεν ταιριάζουν με το χρώμα τους τα μνήματα...
ούτε στα προσχήματά τους το στρατήγημα.

Με πληγώνουν τα παιδιά κι οι υπερήλικες ...
οι αδύναμοι που ζουν τον ολετήρα τους.
Θα μπορούσαμε να είχαμε τη μοίρα τους....
σε παράλογους πειθόμενοι ενήλικες.

Επικίνδυνο ποτάμι η συνήθεια...
πνίγει κάθε επιθυμία για αντίδραση.
Στη στημένη μη χαθούμε την αφήγηση...
και ξεχάσουμε της φρίκης την αλήθεια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2022