Ίσκιος

Δημιουργός: Nocturna_, Ελένη..(έτσι μου' παν ..)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδευα για ώρες χθες..
Με λεωφορείο πήγαινα στον προορισμό μου
αλλά με όνειρα έφτασα..
Να δω τη μάνα μου..να έρθει να με πάρει από το σταθμό με μια αγκαλιά..
Τίποτα..
Αποκοιμήθηκε δεν είδε την κλήση..κι ας την περίμενα..κι ας με περίμενε..
Άλλαξε ο καιρός..με το που πάτησα άραγε το πόδι μου; Ποιος ξέρει..
Αφιλόξενο τον ένιωσα..κι ας λατρεύω το κρύο τις νύχτες..
Η βαλίτσα μου βαριά..όχι από ρούχα, ούτε από βιβλία..
Μα από το λουρί της..Σαν αλυσίδα κρεμόταν απ' τον ώμο μου..
Και κάθε του χαλκάς με τρυπούσε..
Καρφωνόταν πάνω μου λες και ήθελε να ρουφήξει όλη μου τη δύναμη..
Σα να μου΄ λέγε " Όπου και να πας θα με κουβαλάς..Δεν έχεις ρίζες εσύ..Δεν έχεις τελικό σταθμό.."
Εντάξει δεν πειράζει..η μελανιά στον ώμο μου έχει γίνει τατουάζ χρόνων..
Τη συνήθισα..μέρος της γοητείας μου κι αυτή..Σημάδι του δικού μου πολέμου..
Δε με ενόχλησε που δε με περίμενε κανείς..
Δε με ένοιαξε το κρύο..
Ούτε που έφτασα σπίτι τελικά και η μάνα μου δε με αγκάλιασε, λες και δεν αναγνώρισε την παρουσία μου..
Τίποτα από όλα αυτά...
Η γαμημένη, αίσθηση του αοράτου μου, με πόνεσε..Αμελητέα παρουσία..Μικροσκοπική..
Πως ένιωσα σαν ίσκιος που σέρνεται παράνομα σε τόπους και χρόνους..
Κι ας σήμανε το ρολόι στις 01:30 πως πριν από 25 χρόνια γεννήθηκα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2006