Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
καταραμενη τρυπα

καταραμενη τρυπα

Δημιουργός: tabasco0, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξερω την ιστορια της πριν απο εμενα αλλα την ξερω απο τοτε που μετακομισα σε αυτη την γειτονια.Αναφερομαι σε μια τρυπα προς εμπορικη χρηση.Οταν πρωτοηρθα ηταν ανθοπωλειο
κρατησε εναμισυ 2 χρονια κι εκλεισε.Μετεπειτα ανοιξε τυροπιταδικο με σπεσιαλ μπουγατσα.Δοκιμασα
μαλιστα την περιβοητη μπουγατσα αλλα λιγα πραγματα.Ισως γι αυτο ισως για κατι αλλο εκλεισε στον χρονο επανω.Περασαν μερικοι μηνες οταν παρατηρησα κινητικοτητα.Πραγματικα ανοιξε μαγαζι που οτι αγοραζες στοιχιζε ενα ευρω.Στην αρχη υπηρχε μια σχετικη κινητικοτητα αλλα σταδιακα ο κοσμος αραιωνε.Ηταν και το κινεζικο λιγο πιο περα που του εκοψε κοσμο φαλιρησε παει κι αυτο.Στην γωνια που πλεον την θεωρουσα καταραμενη καμποσο καιρο μετα ειδα να ανοιγει ενα μαγαζι αγορα χρυσου και τα παρεμφερη.Τετοια μαγαζια εν καιρω κρισης ανοιγαν σαν τα μανηταρια και οι τοκογλυφοι εκαναν χρυσες δουλειες.Σκεφτηκα που τουτο το μαγαζι ηρθε για να μεινει.Πραγματι αντεξε 3 χρονια
και μια ωραια πρωια δεν ξανανοιξε-αγνωστο γιατι.Με επιασε η χαιρεκακια μου αλλα ηταν δικαιολογημενη τετοια μαγαζια επενδυαν στην αναγκη και την απογνωση του κοσμακη.Παμε παρακατω.Σιγη ασυρματου και να ενα μαγαζι με γυναικεια ρουχα.Οσο θυμαμαι τοτε εκανα κατι σεμιναρια και γυρνουσα σπιτι με ενα συγκεκριμενο λεωφορειο που παντα το επιανε κοκκινο στο συγκεκριμενο φαναρι που προφανως ηταν μικρης διαρκειας.Απεναντι μου λοιπον παντα εβλεπα το μαγαζι με τα ρουχα και παντα ηταν καποια καθισμενη σε μια καρεκλα και διαβαζε ενα βιβλιο.2 χρονια που διηρκησαν τα σεμιναρια δεν ειδα ποτε κανενα πελατη.Ε λοιπον δεν μου εκανε εντυπωση οτι εκλεισε αλλα οτι αντεξε 2 χρονια.Για αλλη μια φορα περασε ενα διαστημα που τιποτα δεν συνεβει.Απο καιρο σε καιρο αναρωτιομουν τι θα γινοταν σε εκεινη την τρυπα την καταραμενη οπως την ελεγα ωσπου τελικα η περιεργεια μου ικανοποιηθηκε.Μαγαζι με καφεδες και ντελιβερι.Μοντερνο με νεανικες φατσες να το δουλευουν.Κρατησα το τηλεφωνο και μια απο τις επομενες μερες παρηγγειλα το φρεντο μου.Μετριος προς αδιαφορος.Πραγματικα ηθελα να μου αρεσει.Δεν εβγαλε χρονο.Περασε ενας ολοκληρος χρονος χωρις καποιος να επιχειρησει να κανει την επενδυση του.Μηπως τελικα ηταν η μοιρα του το κακο ριζικο του να μεινει απο δω κι εμπρος ξενοικιαστο;Περασε και δευτερος χρονος.Τιποτα.Ειχα διηγηθει την ιστορια της καταραμενης τρυπας στην φιλη μου αλλα δεν με πιστεψε γιατι λεει γραφω ιστοριες και αυτη ηταν μια απο αυτες.Της εξηγησα οτι δεν χρειαστηκε να προσθεσω κομμα η ιστορια ηταν ετοιμη απλα την τοποθετησα σε ενα εγγραφο στο λαπτοπ.Δεν την επεισα.Ουτε εσας θελω να πεισω ουτε να σας στερησω το φιναλε.Διπλα απο εκει ηταν ενα φωτοτυπαδικο.Ηθελα καποια στιγμη να βγαλω φωτοτυπιες για καποιο αλλο σεμιναριο κι ετσι εμεινα εκπληκτος οτι στην καταραμενη τρυπα κατι ψηνοταν.Βεβαια δεν ειχε ανοιξει ακομα κανονικα.Απλα υπηρχε η επιγραφη.Με παραξενεψαν τα μωβ γραμματα.Διαβασα.Ο διαολος να με παρει ηταν ενα γραφειο τελετων.Σε λιγες μερες ανοιξε κανονικα.

6 χρονια μετα το γραφειο τελετων με τα μωβ καλλιγραφικα γραμματα μακροημερευει κατι τετοιο βεβαια δεν μπορουμε να ισχυριστουμε για τους πελατες του.Εγω απο περιεργεια και φρονηση πηγα και ρωτησα μια αποτεφροσουλα ποσο θα στοιχιζε-δεν ηθελα να επιβαρυνω τους συγγενεις μου αν τελικα καποτε με νικουσε το θηριο και μου φανηκαν λογικες οι τιμες του.Τελικα στους μοναχικους μου βραδινους περιπατους σταματαγα στο γραφειο τελετων που δουλευε ενας πολυ φιλοσοφημενος τυπος και μιλουσαμε μεχρι το ξημερωμα.Ετσι του ειπα την ιστορια της καταραμενης γωνιας κι αυτος στο τελος καγχασε χτυπωντας με στην πλατη δυνατα.Μετα περασα μια περιπετεια με κοβιντ και αναγκαστηκα να αυτοεξοριστω σπιτι μου για καμμια εβδομαδα.Αφου λοιπον το σελφ τεστ βγηκε αρνητικο αποφασισα να βγω να κανω τον νυχτερινο περιπατο.Ο δρομος μου με εφερε εξω απο το γραφειο τελετων.Η πορτα ηταν κλειδωμενη σκοταδια μεσα.Παραξενο σκεφτηκα.Η περιεργεια μου νικησε και ετσι πηρα το τηλεφωνο του γραφειου.Το σηκωσε με τα πολλα μια κυρια.Ζητησα τον Παντελη-Παντελης λεγοταν ο φιλοσοφος φιλος μου-κι εκεινη μου ειπε πως ηταν η γυναικα του.Συστηθηκα εξηγησα και ξαναζητησα τον Παντελης.Ο Παντελης ειχε ενα ατυχημα με την μηχανη.Καπουτ Παντελης.Την συλληπηθηκα και τελειωσαμε την συνομιλια.Σε 2-3 μερες τιποτα δεν μαρτυρουσε πως εκει ηταν ενα γραφειο τελετων.Η καταραμενη τρυπα που ρουφουσε καθε ειδους ζωης ρουφηξε
και τον θανατο.Τιποτα και κανενας δεν εμπαινε εμποδιο στο διαβα της.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2023