Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Τσικτσίδα

Τσικτσίδα

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Καλό απόγευμα σε όλες και σε όλους. Υπομονή σε όσου χειμάζονται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωχρίασε το ξώπετσο, της γης απ' το χειμώνα,
και χιονερό απάνω της, μαντί απλοχερίζει,
ο κούντουρος, π' αχείλι μου, κουρδίζει να μπλαβίζει,
και τις τριβές μου κατηχεί, στο βήμα της χελώνας...

Κι είν' η αβγή κακάρεσκη, οκνή και μαργωμένη,
οι αρμοσιές είν' πονερές κι οι κόμποι μουδιασμένοι,
και το μυαλό τ' απρόθυμο, το βήμα μου χωλαίνει,
τι διάβη ωρακάλισμα, δεν έχει να προσμένει…

Μ’ απ’ τη βαγιά στην πόρτα μου, είχα μια καλημέρα
κομμάτι αναπάντεχη, της θύμιας μου ρυτίδα,
τ’ εκεί στα φύλλα έστησε, λημέρι μια τσικτσίδα,
π’ απ’ τα βουνά την έσπρωξε, φλάτο κρυερού αγέρα…

Αχό της, σαν ξαγρίκησα, των ζούμπερων φοβέρα,
έμεινα κει να μνήσκουμαι, τ’ αγέρα τη μαρίδα,
που με μαγγάνια, κάποτες, καπάνια για παγίδα,
σε κουκοσάλια ζώγρησα, κι ας μάλων’ η μητέρα…

Που χούγιαζε, σα μ’ έβλεπε τη ζίλα μου ν’ αρπάζω,
απ' τη μπολίτσα πόστεκε, στης πόρεψης μιαν άκρη,
και να χιμώ ανήλεος σφεντονιστής, που δάκρυ,
για χειμωπούλια άμοιρα, δεν μ' είδανε να βγάζω…

Μα, και που με αχνόγελο, κρυφό, έπαιρνε κόπο,
της άγρης, και για δείπνισμα, ήταν ετοιμασμένη,
τι, γιόμιζαν σαγάνι μας, οι επικηρυγμένοι,
που δεν είδαν χλωρό κλαρί, στης χειμαδιάς τους τόπο…

Μα, πια, κείνη η ζίλα μου, δεν ξέρω που αργέβει,
και τα χρειασίδια λείπουνε να στήσω μια παγίδα,
άλλαξε και η γνώμη μου, για τη φτωχή τσικτσίδα,
και τα χειμωνοπούλια που το κράϊ τα σκετζέβει…

Κι ανόχλητη την άφησα, γοργά, να παιχνιδίζει,
εκεί στα κλώνια τη βαγιάς, που φύλλα της κρατάει,
κι αβέρτα να φωνολαλεί, μονάρια να κεντάει,
αχ, με φωνή της υφαντό, που θύμηση ζορίζει…

Ως άκουσα και δεύτερη, από τη μπουκαμβίλια,
που ‘χει ξαμώσει ανθιστή, στης λεμονιάς τα κλώνια,
στον κήπο κει απέναντι, μ’ απλόχερη συμπόνια,
με πήρε το παράπονο , και στέγνωσαν τα χείλια…

Κι έστρωσα στο αζάτο μου, με περισσή δαψίλεια,
σπόρια, γλιγούδια νόστιμα, θρουλιά από μαρόνια,
σφούγγισα δάκρυ πόσταξε, με νου πικρά βελόνια,
και μνημονιά ‘χω έτοιμη, τηρώντας απ’ τη γρίλια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2023