λαϊκά

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τραγούδια θέλω λαϊκά...
βαριά και λυπημένα.
Να μην μιλούν για χωρισμούς
και για αγάπης πάθη...
Μα για τους άστατους καιρούς
και τα μοιραία λάθη.

Για αυτό τον κόσμο το σκληρό...
που ύστερο δεν έχει.
Που κυνηγάει το σήμερα
και λησμονεί το αύριο...
Που έχασε τα χρώματα
κι ακροβατεί στο μαύρο.

Φαντάσματα της λογικής...
και του μυαλού ρημάδια.
Χιλιάδες χρόνια στη φωτιά
δε βλέπουν τα καμμένα...
Αμέτρητα παθήματα ,
μα μάθημα κανένα .

Σαν με τυλίγει συννεφιά...
και η  νοτιά με πνίγει
Των ταμπουράδων οι λυγμοι
και του βιολιού το κλάμα...
μου μαλακώνουν τις πληγές
σαν βάλσαμο και νάμα.

Και σαν φουντώνει τ'άδικο...
και σώζεται το ψέμα,
σαν χάνεται η ομορφιά
και ο θυμός θεριεύει...
μία πλάκα βάζω λαϊκή
και η καρδιά μερεύει .

Τι να μας πει το έντεχνο...
σαν η ψυχή πονάει.
Τι να μας πει το ροκ εντρολ
η ποπ, η ραπ κι η ντίσκο ...
Δε λέω πως δε μου μιλούν,
μα λύτρωση δε βρίσκω.

Τα λαϊκά έχουν ψυχή...
συναίσθημα κι αλήθεια.
Σε συντροφεύουν στους καημούς, 
Σου φέγγουν στα σκοτάδια...
Πανώρια νυχτολούλουδα ,
π'ανθίζουνε τα βράδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2023