Μια μάνα στενάζει

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ω! ΕΤΑΙΡΙΑ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τούτη δεν ήταν νύχτα
κάρβουνο σκέπασε τις ζωές μας
μαύρο και γκρίζο
γκρίζο και μαύρο,
φωτιά!
Κυλούν τα δάκρια μας
και στη ψυχή μας
ανείπωτος πόνος.
Τούτη δεν ήταν νύχτα.
Θεέ μου!
τα παιδιά τα φεγγάρια
μιας μάνας,
μιας μάνας στα μαύρα,
στα μαύρα της ψυχής της μονοπάτια.
Πόνος!
Ω! θεοί! πόσος πόνος.
Λαμαρίνα και φωτιά
σβήστηκε απόψε το φεγγάρι.
Και προσμένουμε
και ρωτούμε
κι` απορούμε.
Δεν ρωτήσαμε την εταιρία,
ω! εταιρία!
γιατί τα τρένα του 2023
είναι τα τρένα του 2060.
Ω! ΕΤΑΙΡΙΑ! ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΟΥ!
Και τα παιδιά μας ποιος θα τα φέρει πίσω.
Τούτη δεν ήταν νύχτα
οδυρμός και σπαραγμός
αίμα!
κι` όλοι λεν
όλο λεν.
Ποιος θα φέρει τις ψυχές πίσω.
Τούτη δεν ήταν νύχτα,
δεν αντέχεται τόσος πόνος
για τα παιδιά που χάθηκαν,
για όλες τις χαροκαμένες μάνες
Θεέ στείλε μια λύτρωση
στείλε μια παρηγόρια.
Και εσείς εκεί στα γυαλιά
σωπάστε επιτέλους.
Μια μάνα στενάζει.

2-3-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2023