Όταν φεύγει ένα παιδί

Δημιουργός: Τάσεις Φυγής, Ζωή Τσακωνιάτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν φεύγει ένα παιδί
κάτι μέσα μου πονάει.
Μία άχρωμη λύπη
που δεν ήξερα πως έχω.

Σε γνώρισα σαν χτες
σ' ένα δάκρυ στο μάγουλο της παλιάς σου δασκάλας
στους λυγμούς της μητέρας σου
στις τύψεις εκείνου του πρώτου
ανεκπλήρωτου έρωτα
που τώρα τον βλέπω
να σου αφήνει ένα στεφάνι με λουλούδια
στον κρύο τάφο σου
μία ζεστή ημέρα.

Άκουσα έναν συμμαθητή
να λέει κλαίγοντας
"πώς γίνεται τόσο όμορφες ημέρες
να φεύγουνε οι άνθρωποί μας;"
Και εγώ τί να του απαντήσω;
Δεν διανοούμαι τον πόνο του.
Παρατηρώ και καταγράφω.

Τρεις μαυροντυμένες
πιάνουνε τα χέρια
κι ανάμεσα στα δάχτυλά τους
δακρύβρεχτα μαντήλια
σαν να στήνανε χορό
στο μνημείο του Ζαλόγγου.

Κι όταν τελειώσει η τελετή
δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι.
(Μία κρυφή ανακούφιση).
"Καλό ταξίδι παιδί μου"
εύχεται η μάνα
στο στερνό του παιδιού της ταξίδι.
Πώς να ξαναπεί άραγε την ευχή εκείνη
χωρίς ετούτην την εικόνα στο μυαλό;

Στο τραπέζι ύστερα
μια πεταλούδα θα σταθεί στο πλάι τους
-μια ανεπαίσθητη χαρά
κι ελπίδα-
μα τί να σας πω
εγώ δεν ξέρω για ψυχές και για αγγέλους.
Αφουγκράζομαι και καταγράφω.

Κι όσο ενσυναισθάνομαι
και πενθώ
η απόσταση δε γεφυρώνεται
και μένω στην φωτεινή πλευρά
αυτήν πάνω απ' το χώμα
ενώ εσύ κατεβαίνεις
σιωπηλά αλλά πανηγυρικά.

Ατύχως
τυχαία γεγονότα...

Οι γιατροί
πάνω από το άσφυγμό σου σώμα.
Δεν δύναμαι
να το πω νεκρό ακόμα...
Ποιά είναι η δικαιοσύνη;
Πού και πότε την βρήκε κανείς;
Κάτι τέτοιες ώρες
δεν ξέρω να σου πω.
Οι αστυνομικοί
που βρήκαν το κορμί σου
και αναγκάστηκαν να καταγράψουν το περιστατικό.
Κοίτα να δεις κάτι ομοιότητες,
κι εγώ κι αυτοί
καταγράφουμε.

Ο πατέρας σου ήταν παραπέρα.
Η μητέρα ολονυκτίς στο προσκεφάλι.
Η θεία σου σε είδε το βράδυ στον ύπνο της
χαμογελαστό
να την κοιτάς.
Έτσι άκουσα πως είπαν δηλαδή.
Και μένω να ρωτώ.
Ποιός την πληρώνει τελικά
και πόσο διαρκεί ο πόνος;
Δεν ξέρω πραγματικά.
Συλλογίζομαι
και παρατηρώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2023