Δωροδοκώ το δειλινό

Δημιουργός: George2, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήκωνα το τηλέφωνο
και εσύ ούτε που μιλούσες,
καθόλου δε μου πέρασε
πως με αναζητούσες.

Κάποια στιγμή όμως ψέλλισες
και έχασα τη λαλιά μου,
γιατί και οι δύο μας ξέραμε
πως ήταν ένα θαύμα.

Σε λίγο πάλι σμίξαμε
και δίχως να πούμε κάτι,
αμέσως φιληθήκαμε
νιώσαμε την αγάπη.

Δωροδοκώ το δειλινό
για να κρατήσει ακόμα,
σε έχω πάλι αγκαλιά
και σε φιλώ στο στόμα.

Κι όμως η ώρα πέρασε
το σούρουπο μας βρήκε,
κάποια στιγμή σε άκουσα
να λες στερνό αντίο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2023