Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Μελέτη Αρχαιοελληνικών Ανδρικών Αγαλμάτων

Μελέτη Αρχαιοελληνικών Ανδρικών Αγαλμάτων

Δημιουργός: heardline, Λύρας Ιωάννης

https://www.in.gr/2023/05/06/go-fun/erotiki-zoi/oi-ellines-exoun-apo-ta-mikrotera-pei-ston-kosmo/

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΕΛΕΤΗ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΔΡΙΚΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ

Και εξ αυτής προέκυψαν ευρήματα μεγάλα,
για τα μικρά τους μόρια, των αγαλμάτων όλων,
ως και γι’ αυτούς τους όρχεις τους –δεν πείθουνε τα μάλα–
πως πλέον λόγο είχανε οι γλύπτες κι όχι δόλον;

Ο ένας όρχις βρίσκεται ψηλά επί τ’ οσχέου
κι ο άλλος κάτωθεν αυτού, «κλέβει κι όλη τη δόξα»,
επί σαφώς μορίου μικρού κι όχι δε τυχαίου,
που δυστυχώς κει μαίνονταν κάθε γλύπτη κι η λόξα;

Ο πρώτος τους μελετητής, ο δρ Κρις ΜακΜάνους
και μόνος που τ’ απέδωσε, στον παρακάτω λόγο,
είπε για όλα τους αυτά –κι εβλήθη ως και άνους–
το βασικό τους αίτιο οφείλονταν στον ψόγο.

Στον δεξιό τον πιο ψηλό οφείλονταν ετούτο:
–από αυτόν γινόντουσαν μονάχα τα αγόρια–
κι απ’ τον αριστερό εκεί, πιο κάτω «δίχως πλούτο»
κορίτσια μόνο έρχονταν, γι’ αντρών την παρηγόρια.

Πενήντα εννιά γραμμάρια, με διαφορά όλη κι όλη,
π’ εκ του ενός βαρύτερου οι άντρες και γεννιούνταν,
εκ της αιτίας τούτης δω, σε κάθ’ αρχαία πόλη,
τ’ αγάλματα που έφτιαχναν έτσι και εξυμνούνταν.

Να ’ν’ το δεξί το πιο ψηλά βρισκόμενο να βάνει,
συμβολισμό του ερχομού παιδός πνευματικού του,
παιδιού πανύψηλου σαν βγει, τη δόξα του ν’ αυξάνει,
ο γλύπτης εσκεφτότανε, για κάθε άγαλμά του.

Μ’ αριστερό κατώτερο κορίτσι δε να βγαίνει,
σαφώς υποδεέστερο σε ύψος και σε πνέμα
–καλά θα τρελαθήκανε, και μάλλον αντιβαίνει–
μιας λογικής που σήμερα ανάβει κάθε αίμα.

Πάμε τώρα στο μόριο –εκεί να δεις τη μάχη…–
που και γι’ αυτό εξήγηση εδόθη ταχυτάτη.
Να κρύψει άραγε γι’ αυτό ήθελε και εν τάχει
λάθη εκεί να μη φανούν, που τους θεούς θα βλάπτει;

Το μόριό τους το μικρό, μα κι αποκεκομμένο,
από αιτίες διάφορες, κινεί περιεργείας,
στο λόγο που απέδωσε γι’ αυτό προδιαγραμμένο
κι εκεί σε λόγους πνεύματος, πως ήταν ενεργείας.

Μελέτη κι εκεί έδειξε –που να μην την πιστεύεις–
πως οι σοφοί το ’χαν μικρό, ως κι οι πολιτικοί τους,
φιλόσοφοι –που πώς μη θες αυτούς να κοροϊδεύεις–
αφού, με τέτοιο όργανο, θα είχαν τις κλειστές τους;

Το πνεύμα θέλει μόριο μόνο να κατουράει
και να μη φτάνει να χαρεί η κάθε μία κόρη
–και στη ζωή πνευματικού που τούτη δε φτουράει–
να θέλει να μακρύνεται, στα πιο ψηλά τα όρη;

Αρνητικά δε μόρια που ήτανε μεγάλα
και πρότυπα διαμόρφωναν ανόητων κι αγροίκων,
στην κοινωνία ήσανε να ρίχνουνε ροχάλα
και δεν μιλούσανε καλά στα των δικών τους οίκων.

Συσχέτιζαν δε τα μικρά κι όχι σε στύση πέη,
με τη μετριοπάθεια, γι’ αυτών που σαν μικρούλια,
σε σχέση με τα μέγιστα, κάποιων του τύπου Μπέη,
ή και τινών που μέθυσων, που τα ’χαν σε καρούλια.

Και με λειψά τα μόρια, το πνεύμα να ’χει χάρη,
του ιδεώδους κάλλους τους, αντρών μη προικισμένων,
αγάλματα σαν γίνονταν, τους το ’χανε λιμάρει,
μα με πατρόν πανόμοιο σ’ όλα σχεδιασμένων.

Άντε ας μην τους φτιάνανε δίμετρα παλαμάρια,
σαν μοιάζαν φίδια φτερωτά, δεν ξέρω και τι άλλο,
καθώς τουρίστες κοίταγαν αυτά τα παλικάρια,
μα να ’τανε τριπλάσια, να φτάναν στον καβάλο.

Ντροπή και των γονέων τους, τι μόρια είν’ αυτά.
Και για εμάς τους Έλληνες ποιος ξέρει τι θα λένε…
σαν τα κοιτούν και σκέφτονται, σε ετούτα τα γδυτά,
τι το ’θελαν και τα ’βαζαν, να κλαίμε και να κλαίνε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2023