Πολυγραφοτατος

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

σ’ όνειρα αιχμής σε συναντώ και σιωπηρά σε καρτερώ, ίσως να με γιατρέψει εντέλει ο ερχομός σου …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποιες φορές τα πράγματα δε βαίνουν λίαν ορθώς
και μ’ αποφόρια ντύνει η ευχή κάθε πληγής το’ στίχο,
τ’ ανάριο της ελπίδας φως κι ο ανάπηρος σκοπός,
εις τη σιωπή βυθίζονται ν’ αφουγκραστούν τον ήχο …

ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ (Παρασκευή 12 Μαΐου 2023)

Πολυγραφότατος εγώ, πια δεν μπορώ να δημιουργώ
στιχοπλοκές, ποιητικές στροφές, σαν πρώτα,
σκληρό κολάρο στο λαιμό φορώ κι αρνούμαι όποιον παλμό
διστακτικά χτυπάει την σφαλιστή μου πόρτα …
Δεν γράφω, ως έγραφα, γιατί τ’ απαγορέψανε οι γιατροί,
μου ‘παν : «Κωστή, μη σκύβεις πάνω απ’ την οθόνη,
αν θες να γιατρευτεί η ζημιά, ας την κιθάρα στη γωνιά,
όσο μπορείς μείνε μακριά κι απ’ το τιμόνι» …

Πολυγραφότατος εγώ, δεν ξέρω να διαχειριστώ
την παύση αυτή, χωρίς ψυχή, πληγώνω εκείνη
την κάθε σκέψη τη βαθιά, μα κι όσο απέχω απ’ τη δουλειά
και τη φτωχή μου τσέπη, π’ άδεια έχει απομείνει …
Χρέη φορτώθηκα πολλά, χάπια από τον γιατρό, αλλά
σκληρά παλεύω τις δυνάμεις ν’ ανακτήσω,
για να γυρίσω αρτιμελής ξανά, αρτεργάτης της ψυχής
να γίνω, αλλιώς αλλού δουλειά ν’ αναζητήσω …

Πολυγραφότατος εγώ, πια δεν αντέχω να σιωπώ,
κοντά δυο μήνες πια, μ’ υγεία κλονισμένη
κι αν μένω έξω απ’ τον χορό, έχω αποθέματα σωρό
για τα προσχήματα ίσως κάτι με βουβαίνει …
Ίσως αφέθηκα πολύ, μιας και με διέπει η υπερβολή
στον οίστρο κι έπρεπε με το φευγιό τ’ Απρίλη,
μετά απ’ του Μάη τον ερχομό να πάρω ανάσα, να σταθώ,
κλειστά κρατώντας πια, τα πικραμένα χείλη …

Πολυγραφότατος εγώ, θαρρούσα πως δεν σταματώ
την ποιητική γραφή ποτέ, καθώς μ’ εκφράζει,
μα όσο κι αν μοχθεί ο θνητός, στερνή κουβέντα έχει ο θεός
να πει, γελώντας σ’ όσα εκείνος σχεδιάζει …
Κάθε συναίσθημα ψυχής, μετρά το φως της αντοχής
κι εγώ που πλήγωνα ηχηρές σιωπές, αχ ! θεέ μου,
γυρνώ την πλάτη στη γραφή, για να γιατρέψω το κορμί,
σαν να ‘μ’ απόστρατος κι ανάπηρος πολέμου …

Πολυγραφότατος εγώ, δε στέργω να φυλακιστώ,
παρόλα ταύτα πια σταμάτησα να γράφω,
μου ‘π’ ο γιατρός αν αρνηθώ τις συμβουλές, δεν θα ιαθώ,
πολύ χειρότερα μου μέλλεται να πάθω …
Μέσα απ’ του νου μου τη ρωγμή, δε λείπεις ούτε μια στιγμή
κι ας έχω χάσει πια καιρό επαφή απ’ το φως σου,
σ’ όνειρα αιχμής σε συναντώ και σιωπηρά σε καρτερώ,
ίσως να με γιατρέψει εντέλει ο ερχομός σου …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2023