Άλωση

Δημιουργός: Nocturna_, Ελένη..(έτσι μου' παν ..)

Τι κι αν είναι μέρα..εγώ ζω τη νύχτα..Καλησπέρα λοιπόν..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη...
Σταμάτα..
Μόνο εγώ απόψε..
Ναι..μόνο εγώ θα σε αγγίξω αυτό το βράδυ..
Ακίνητο σε θέλω..μόνο την ανάσα σου να ακούω..
Ανεπαίσθητη..σιγανή..ρυθμική..παθιασμένη..
Να χορεύει αγκαλιά με τη δική μου..
Με φιγούρες να στολίζουν την ανάσταση του πάθους σου..
Δεν έχω χέρια απόψε..
Φτερά μονάχα..
να απογειώσουν κάθε μυστικό του εντός σου..
Πανιά μονάχα..
να παλεύουν τις τρικυμίες του κορμιού σου..
Χειροπέδες μονάχα..
να δέσουν τους καρπούς της λογικής σου..
Δεν έχω χείλη απόψε..
Κεριά αναμμένα μόνο..
να λιώσουν, στάλα στάλα, στους πόρους του δέρματός σου
Δροσοσταλίδες μόνο...
να ραντίσουν το παραλήρημα του πυρετού σου..
Σειρήνες μόνο..
να παρασύρουν κάθε σταγόνα ιδρώτα να κυλήσει στο στέρνο σου..
Δεν έχω δέρμα απόψε..
Βελούδο μόνο..
Λείο..σκούρο..ερεθιστικό..να τυλίξει κάθε γωνιά σου ανεξερεύνητη..
Όσες δεν ανακάλυψα..όσες μου κράτησες κρυφές..
Δε θα γλυστρίσεις μέσα μου απόψε..
Θα διεισδύσω σε κάθε κύτταρο παρθένο σου..
Να κουβαλάει για πάντα το άρωμά μου..
Πορθητή μου..ήρθε η σειρά της δικής σου άλωσης..
Μόνο εγώ απόψε..
Σταμάτα..
Μη..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2006