χελιδόνι μου

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν χελιδόνι όλο έρχεσαι και φεύγεις...
στη θαλερότητα της πρώτης της φωλιάς σου.
Έγιν' ο κόσμος μου, γουλιά στην αγκαλιά σου...
που μ'ένα άγγιγμα σε πέλαγος μαγεύεις.

Τα καλοκαίρια σου κρατάνε τόσο λίγο...
Τάχουν ρουφήξει των ρυθμών σου οι χειμώνες.
Όταν φυσάει ο βοριάς στους καλαμώνες...
των λογισμών σου την ανέμη ξετυλίγω.

Είσαι φεγγάρι Αυγουστιάτικο και λάμπεις...
και όταν γίνεται πανσέληνος κοιτάζω.
Βγαίνω στ' αγνάντιο να σε βρω και σου φωνάζω...
κι όλες τις πόρτες μου ανοίγω, μέσα νάμπεις.

Της ξενιτιάς η σκοτεινιά έχ' αραιέψει...
μα καημός της, πάντα ίδιος παραμένει.
Όταν σε βρίσκω στο γυαλί κάτι απαλαίνει...
Όμως σε λίγο η απουσία θα θεριέψει .

Έχεις μιά θέση χωριστή ,μέσ 'την καρδιά μου...
που τον περισσότερο καιρό προσμένει άδεια .
Τα πρωινά ,τα μεσημέρια και τα βράδια ...
βαθύ σαράκι η εικόνα σου μακριά μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2023