Στην άνυδρη παραλία

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη σκιά εκείνης της ημέρας οι επιθυμίες περιστρέφονταν γύρω μας σαν αστρονομικές σφαίρες ευτυχίας, περάσαμε σε έναν κήπο όπου ένα σύννεφο οπλισμένο με το ατσάλινο σπαθί του
κεραυνού. Η αύρα της αγάπης μας γέμιζε από χαρά ήμασταν τα μαργαριτάρια και οι έρωτες στα στήθη των κοριτσιών. Μπροστά μας ξεσκεπάστηκαν λαχταριστά πρόσωπα που έμοιαζαν με φεγγάρια. Που θα σε ψάξω τώρα που αναπαύεσαι δίπλα μου με τη μορφή επιθυμίας έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα την ομορφιά του μ' έχει πληγώσει η ζωή περισσότερο από το θάνατό σου. Έφυγες σαν τον καλοκαιρινό ήλιο οι ακτίνες της φωτιάς σου ακόμη με καίνε. Οι ώρες περνούν και με αργή αγωνία αγκαλιάζει και κατατρώει το μαραμένο λιβάδι. Στην άνυδρη παραλία της νότιας θάλασσας υπάρχει μόνο ξερή και φλεγόμενη άμμος, οι ατμοί που αναδύονται από μια βροχερή λίμνη λαμπυρίζουν στο βάθος τρεμοπαίζοντας. Σε όλο τον χώρο που καλύπτει η θέα δεν κινείται ψυχή δεν αντηχεί μια ηχώ. Τι ειρήνη και τι κούραση! Το τοπίο με την ηρεμία του θυμίζει μεγάλο νεκροταφείο Η φλογερή ατμόσφαιρα σφύζει από χαρά και το ελαφρύ μουρμουρητό ενός αδιάκριτου αγέρα σκορπίζει σε λιβάδια και δάση την αύρα της επόμενης μέρας σε φυτά και λουλούδια που τινάζουν τη σκόνη και ετοιμάζονται για χαρά και εν τω μεταξύ στο σύννεφο που σκεπάζει τον χώρο η ορχήστρα ακούγεται χαρούμενα. Κι εσύ αντάλλαξες το τριαντάφυλλο με πικρά φύκια το επίγειο κορίτσι με την κρύα γοργόνα και πέρασες πετώντας τον κήπο των δυτών εκεί που το ψάρι με μάτι ακίνητο βλέπει την καταιγίδα να ξεσπά.


Θεσσαλονίκη 18 Σεπτεμβρίου 2023

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2023