Καπετανιε Της Πληγης

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

μα ‘κείνη η θάλασσα, π’ αγάπησες εσύ, μ’ αυτήν τη θάλασσα, της συμφοράς, δεν μοιάζει …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΤΗΣ ΠΛΗΓΗΣ (Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2023)

Έψαχνες χρόνια καπετάνιε για νησί
και ποιον ; τ’ ατέλειωτο ταξίδι δεν κουράζει !
μα ‘κείνη η θάλασσα, π’ αγάπησες εσύ,
μ’ αυτήν τη θάλασσα, της συμφοράς, δεν μοιάζει …

Του φθινοπώρου το μελτέμι κι η βροχή
έθαψε ολάκερη μια πόλη στα συντρίμμια,
ελπίδες, όνειρα και πόθοι ναυαγοί,
πλέουν μ’ ανθρώπινα κουφάρια και ψοφίμια …

Αχ ! καπετάνιε, της πληγής
και της αρμυρισμένης γης,
κόντρα στης μοίρας
τα υδάτινα, άγρια στρώματα …

Φόβο δεν ένιωσες ποτές,
ούτε από ναύτες πειρατές,
τόσο, όσο σ’ έσκιαξαν
τα λασπωμένα χώματα …

Μετά από χρόνια καπετάνιε, τα σκοινιά
στους κάβους τα ‘χεις δέσει, στεριανός για να ‘σαι,
μα τ’ άγρια κύματα, που βρήκες στη στεριά,
πιότερο απ’ τα νερά της θάλασσας, φοβάσαι …

Βροχή θανάσιμη, παράξενη εποχή,
το σπόρο ορφάνεψε, στη λασπουριά των δρόμων,
εστίες μόλυνσης εκτρέφει η μάνα γη
και περιττώματα καιρών αλλεργιογόνων …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2023