Η ελεημοσύνη είναι της πληγής

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Για τις περήφανες Σύριες και τις όμορφες Αφγανές, καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες σε συρματοπλέγματα
περίσσεψε η συμπόνια,
θεών δεν ήρθαν πνεύματα
μήτε λαλούν αηδόνια.

Παιδιά κατώτερης φυλής
και μάνες!! που πονάνε
κι` ούτε φωτάκι χαραυγής
κει που οι ψυχές λυγάνε.

Πατρίδες που αλώθηκαν
μες στο αθώο αίμα,
οι άνθρωποι λαβώθηκαν
και πάγωσε το βλέμμα.

Σκόνη και θρύψαλα σωρό
ξεριζωμός, η μοίρα,
δεν τον ακούς το στεναγμό
δάκρια ψυχής, πλημύρα.

Ξένες εδώ, ξένες παντού
πουλιά χωρίς πατρίδα,
παιδιά κατώτερου θεού
το δάκρυ τους το είδα.

Κείνο που τρώει τη ψυχή
και την καρδιά πληγώνει
μόνο της μάνας το φιλί
κι` η αγκαλιά το σώνει.

Ρίξαν φωτιά και σίδερο
που τη ζωή τελειώνει
το έργο το ανίερο,
χρήμα!! ανθρώπους λιώνει.

Γίναν οι άνθρωποι πουλιά,
μαύρα πουλιά πετάνε
στης θάλασσας την αγκαλιά
θύμησες δεν κρατάνε.

Δεν φυτρώνει πια στη γης
που ήταν γη δικιά τους
οι μάνες, μάνες της σιωπής
πικρά τ` ανθρωπινά τους.

Θεοί δεν τους σταμάτησαν
τους σκοτωμούς πολέμου
όλο το βιός τους πάτησαν,
αχ! τα σπουργίτια θεέ μου.

Δεν έχουν τούτα εδώ φωλιά
μον άδεια τους τα χέρια,
μήτε στοργής παρηγοριά
μήτε ουρανό μ` αστέρια.

Τα περιστέρια δεν πετούν εδώ
μαύρο πανί η ειρήνη!!
ζωές που γίναν ρημαδιό
και ζουν με ελεημοσύνη.

Την δίνεις όταν το μπορείς
σ` ανθρώπους τη βοήθεια,
μα...η ελεημοσύνη ειν της πληγής
αγκάθι είναι στα στήθια

4-10-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2023