Δυο καρβουνάκια στη σκόνη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Δίχως άλλα λόγια, καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια σου μικρή μου,
δυο καρβουνάκια στη σκόνη
σ` είδα και συγκλονίστηκα.
Που τραβάς καλό μου περιστεράκι,
που τραβάς.
Τρομαγμένο μου εσύ σπουργίτι
με το κόκκινο φουστανάκι.
Που τραβάς.
Δεν έχει πατρίδα εκεί που πας
δεν έχει ζωή.
Και φοβάμαι, πόσο φοβάμαι
μην κλάψουν τα φωτεινά σου μάτια.
Μικρούλα του πολέμου,
οδοιπόρος στα πέντε σου.
Που τραβάς.
Δίχως τη κούκλα σου
δίχως τη πατρίδα σου,
δίχως το σπιτικό σου .
Λυν, Σαμπάχ, η Νουρίν
ποιος ξέρει?
σύρματα σας περιμένουν
συρματοπλέγματα.
Σας είδα και συγκλονίστηκα
απ` τα δικά σας
βλέμματα.
Και μένω εδώ μαζεύοντας
την ντροπή μου,
μαζεύοντας το δάκρυ μου.

22-10-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2023