Παράλληλοι Κόσμοι

Δημιουργός: ASTRITISOT, Γκλαβάς Σωτήρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κουλουριασμένος σε μια στάση εμβρυική
Σε πλήρη αδράνεια,ατονία μυική
Ξεκούραζες το πέτρινο κορμί σου.
Στου αμπαζούρ το κίτρινο ημίφως
Ανέκφραστος σε όψη και σε ύφος
Τη δύναμη ανακτούσες,την ορμή σου.

Μία ξένη αύρα απόκοσμη και κρύα
Βγαλμένη από τρόμου ιστορία
Κατάλαβες να κείτεται μαζί σου.
Ανάσαινε αλλά δεν ακουγόταν
Φαινότανε κι αυτή σαν να κοιμόταν
Την ένιωθες επάνω στο πετσί σου.

Τα βλέφαρά σου απ'τη νύστα έχουν βαρύνει
Στο φόβο ζεις άμα σφαλίσουν τι θα γίνει
Ρούπι δεν κάνεις,μήτε σπιθαμή σαλεύεις.
Αποζητάς ένα σημάδι,ένα νεύμα
Η Αγωνία σε τινάζει σαν το ρεύμα
Μες στην απόγνωση διέξοδο γυρεύεις.

Κλείνεις τα μάτια σου,τα ανοίγεις κι εστιάζεις
Με προσοχή,δειλά δειλά κρυφοκοιτάζεις
Νιώθεις αλλιώτικα,θαρρείς πως απειλείσαι.
Αντλείς κουράγιο απ'τα βάθη της καρδιάς σου
Πως εξελίχθηκε αποψε η βραδιά σου
Είσαι εσύ;είσαι εκεί;πού και ποιός είσαι;

Μία φιγούρα διακρίνεις που σου μοιάζει
Δείχνει σεμνή και φιλική,σε ανατριχιάζει
Τα χέρια της κουνά σαν να σε βλέπει
Σου κάνει νόημα κοντά της να σιμώσεις
Χαμογελάς γιατί αλλιώς θα παλαβώσεις
Το ένστικτό σου επαφή δεν επιτρέπει.

Σ'ένα δωμάτιο με το δικό σου όμοιο
Σε ένα σπίτι,όχι ίδιο,μα παρόμοιο
Κοιτάζεις έκπληκτος τον άλλο εαυτό σου.
Φορεί κουρέλια και μιλάει μ'άλλες λέξεις
Λες είναι ψέμα,δεν μπορείς να το πιστέψεις
Παραληρείς από το παραμιλητό σου.

Γρίπη σε τύλιξε,η κρίση σου έχει αλλάξει
Έχει ο νους σ' άλλη διάσταση πετάξει
Κόσμους παράλληλους φαντασιώνεσαι.
Ο πυρετός σου έχει φτάσει πια στο όριο
Για χασομέρι δεν υπάρχει περιθώριο
Ένα depon πρέπει να πάρεις και σηκώνεσαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2023