Σ' είδα στου μελανιού σημάδι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε είδα στις μικρές περιπλανήσεις
όταν έπεφτε θολό το βράδυ
κι` ακουγόταν στις ειδήσεις
τούτης πλάσης το σκοτάδι.

Σ` είδα στις μακρινές τις λεωφόρους
που είχες τα χέρια αδειανά
κι` άκουγες για αειφόρους
κι` όλα γύρω σου κενά.

Σ` είδα μέσα στα σύρματα
κι` είχες ένα λυγμό στο βλέμμα
κι`` είπα του κόσμου τ` ανομήματα
δεν ειν δικό μου θέμα.

Σ` είδα στη πέτρα, τη ξερολιθιά
κει που έσκαβες το χώμα
σ` είδα σε μια γυροβολιά
να` χει η ζωή μας χρώμα.

Σε είδα, κοίταζες τα πουλιά
κι` είχες λαχτάρα τόση
να` χες και συ ζεστή φωλιά
να λες, θα ξημερώσει.

Σε είδα στα μικρά τα λίγα
κι` είχες γαρύφαλλο στ` αυτί
σου είπα για μέρη που δεν πήγα
σε μια πανανθρώπινη γιορτή.

Σε είδα στου μελανιού σημάδι
εκεί που μίλαγε η ψυχή
στου πρώτου έρωτα το χάδι
κι` είπα, άνθρωποι μοναχοί.

Σ` είδα στου πλάτανου κλαδί
που` χε δύναμη αετού
κι` όπως και να` ρθουν οι καιροί
άσπρο κεράκι του θεού.

Το κράταγες για την αγάπη
φως να` χει η οικουμένη
σε κοίταξα, τ` αγκάθι
ανέμη έγινε που υφαίνει.

Στα τρυφερά μας βλέμματα,
μάνα, μητέρα, σκέπη, θυσία
σαν βάφει ο ήλιος γέρματα
κι` είναι η γραφή αγία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2023