Δυο μεθυσμένοι

Δημιουργός: « Ακρόνειρο », Εξωγήινος..

Όσο περνούν τα χρόνια,μισανθρωπεύουν οι άνθρωποι γαμώτο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Δύο μεθυσμένοι μας είπαν την αλήθεια.
Πως ήταν η ζωή μας πέντε-έξι παραμύθια.
Στο ένα η χιονάτη,στο άλλο ο κακός λύκος.
Σ’ένα άλλο η κοινωνία,της ανοχής ο οίκος.
Κι εκεί είναι η ουσία,αυτό δεν είναι παραμύθι.
Αφού παραχαράξαμε,τα έθιμα και ήθη.

Δύο ανθρωπάκια που ζούσαν στα μεθύσια.
Ήταν σοβαροί,μας μίλησαν στα ίσια.
Μας είπαν η αγάπη και το ψέμα είναι ίδια.
Κι πιο καλοί μας φίλοι,στο τέλος είναι φίδια.
Για μας ο φίλος ένας και λέγεται κρασί.
Μια μέρα θα το νιώσεις,αν το πιεις κι εσυ.




[I]Και αναρωτιέμαι,
πως εδώ κρατιέμαι,
από λόγια λέξεις
και δυο μεθυσμένους.
Μα καταλαβαίνω,
σε μια αλήθεια μπαίνω
και σε ωραίες σκέψεις,
σε δρόμους ψαγμένους.

Αυτή είναι η ζωή μας.
Θέλουν την ψυχή μας.
Να μας την τυλίξουν
Και δώρο να την πάμε.
Μα εγώ κι εσυ,
χάρη στο κρασί,
Δε θα μας αγγίξουν,
κόντρα θα τους πάμε.[/I]


Δυο μεθυσμένοι,μας τα’πανε αγνά
και μες στον εθισμό,τους δώσανε στεγνά.
Μιλήσανε για διαπλοκές και τέτοιου είδους κόλπα.
«Μέσα εγώ δεν είμαι» γύρισα και τους το’πα.
Μου λένε ότι το ξέρουμε,πως φαίνεται στα μάτια.
Δεν είσαι από αυτούς,που καίνε και τα κομμάτια.
Άλλοι έχουν πρόσβαση,μαζί και τις ευθύνες.
Μα τίποτα δεν γίνεται,καθώς περνούν οι μήνες.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2006