Μόνο το δεξί μου χέρι στάμπες κάνει τη ζωή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Εξομολόγηση εκ βαθέων, καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ετούτα τα γραμμένα,
φτάσανε πια στο σαιτ τα 2990
τα διαβάζω και λέω,
εγώ τα έγραψα αυτά?
Ένας πίνακας θα `λεγα
που έχει πρώτα τη ψυχή μου
κι` ύστερα συναισθήματα, εικόνες
βιώματα!!
Λύπες, χαρές, οργή, θυμό
αγάπες! πόθοι και πάθη.
Στιγμές.
Ευτυχισμένες και δυστυχισμένες μέρες,
απ` όλα έχει ο μπαχτσές
σε κοινή θέα.
Ένα μολύβι ,άσπρο χαρτί
και πάμε,
να ταξιδέψουμε στη Καππαδοκία
σε ξερολιθιές
και θάλασσες
στη σπηλιά!
στη μάνα
στη Μεταξία
στο Γιάννο.
Ετούτα τα γραμμένα
τα συκώτια μου στο μελάνι.
Ένας αργαλειός που υφαίνει, υφαίνει
10 χρόνια αισθήματα.
Και λέω, είναι δικά μου τούτα δω
είναι γράμματα δικά μου,
αυτά που πόθησε τόσο
η έρμη μου η μάνα!
Όλα τούτα τα παιδιά μου
χαρά μου δώσανε,
λυγμό τους έδωσα.
Σημαδάκια, σημαδάκια
σ` άσπρα φτερά,
εκείνα που θα ήθελα
να έχω.
Για να πετάξω αλλού
γιατί εγώ δεν μένω εδώ,
μόνο το δεξί μου χέρι
στάμπες κάνει τη ζωή .

11-12-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2023