το νερό της λησμοσύνης

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχει λένε ένα νερό ,που βγαίνει θολωμένο...
Απ'όσες πέτρες και αν περνά ,ποτέ δεν καθαρίζει.
Ποτέ του δε λαμποκοπά , λερώνει ό,τι αγγίζει...
λες κάποια μάγισσα κακιά, το έχει μαγεμένο.

Είν' το νερό της λησμονιάς, νερό της λησμοσύνης...
Όποιος θελήσει να το πιεί, πετρώνει και ξεχνάει...
Τους όρκους και τους έρωτες, με μιά τους λησμονάει...
Κι είναι παιδί της απονιάς και της άγνωμοσύνης.

Θολώνει από τα δάκρυα ,αυτών που μένουν πίσω...
Από τα μαύρα δάκρυα και τα πικρά τα λόγια.
Τους βάζει νότες ο βοριάς και μοιάζουν μοιρολόγια...
και ανταριάζουν τα νερά ,πού τους κρατούν το ίσο.

Είν' η παράδοση ,βαθιά στο χρόνο ριζωμένη...
Τό 'πιναν λένε οι νεκροί ,σαν έφταναν στον Άδη ...
Από τον Λήθη ποταμό που ρέει στο σκοτάδι...
Να μην θυμούνται τη ζωή και φεύγουν πικραμένοι

Έχουν οι μύθοι μιά όμορφιά ,που δεν μπορείς να εκφράσεις...
Μα η αλήθεια βρίσκεται ,ξεκάθαρη μπροστά μας.
Της λησμοσύνης το νερό πηγάζει από την καρδιά μας...
κι αν δεν θελήσεις να το πιείς, ποτέ δε θα ξεχάσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2024