Φυγης Ρεγαλο

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

δράκος και πρίγκιπας, υπήρξα στ’ όνειρο μου, μ’ Άνθρωπος θέλω να ‘μαι μόνο, τίποτα άλλο …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΦΥΓΗΣ ΡΕΓΑΛΟ (Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024)

Την «Καλημέρα !» κάθε μέρα χαλαλίζω,
σ’ εχθρό και φίλο, ειλικρινά χωρίς φειδώ
κι αν τσακωθώ, για δυο ή τρία λεπτά μανίζω
κι από κει-ας πάλι, με καμάρι τραγουδώ …

Τραγουδώ και με λυτρώνει,
το τραγούδι ανθεί στα χείλη μου σαν κρίνο,
το θεριό που ζει στ’ αλώνι,
δεν το σκιάζομαι και μ’ αγαπά κι εκείνο …

Στο ναρκοπέδιο του χρόνου, τ’ όνειρο μου,
νικά το φόβο και της μοναξιάς το εμπάργκο,
κληρονομιά μου, βιος κι ατόφιο μερτικό μου,
θα παραμείνουν, όσα απ’ την ψυχή μου γράφω …

Δυο μέτρα μάνας γης, στα μεσακά του δρόμου,
παίρνει ο καθένας κι είναι της φυγής ρεγάλο,
δράκος και πρίγκιπας, υπήρξα στ’ όνειρο μου,
μ’ Άνθρωπος θέλω να ‘μαι μόνο, τίποτα άλλο …

Την «Καλημέρα !» και στο χώμα να σκορπίσει,
δεν την αρνούμαι από φίλο, ούτε εχθρό,
σαν τον Ιησού Χριστό, δεν έχει μαρτυρήσει,
άλλος κανείς, σ’ αυτόν τον κόσμο τον σαθρό …

Προσκυνώ το φως που λιάζει
το χωράφι του παππού και τ’ αδερφού μου,
ολιγάρκεια μ’ εκφράζει,
δε ζητώ πολλά, μ’ αρκεί η φωτιά του νου μου !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2024