Το Δασος Της Φωτιας

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

Με κυνηγάνε συνεχώς ! οι πειρατές του κόσμου, γιατί ‘μ’ ο εαυτός μου κι έχουν ενοχληθεί !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ (Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024)

Με κυνηγάνε συνεχώς ! γιατί είμαι με τους άλλους,
αντίκρυ απ’ τους μεγάλους, που καίν’ τους ουρανούς !
μέσα στο δάσος της φωτιάς, τον Νέρωνα γυρεύω,
σαν τον Ρομπέν παλεύω, με χίλιους δυο καημούς,
κόντρα στους πύρινους καιρούς, που ρίχνουνε μολύβια,
στα φτωχικά καλύβια και λαμπαδιάζει ο νους …

Με κυνηγάνε συνεχώς ! σ’ έναν ντουνιά που ζέχνει,
γιατί μ’ ατόφια τέχνη, ραμφίζω τον καιρό !
σαν τ’ αηδονάκι της πλαγιάς, στρατεύοντας στη μάχη
τ’ άγριο απ’ τ’ αλώνι στάχυ, σ’ εμπόλεμο χορό,
μέσα στη φλόγα της καρδιάς, ποτάμια απ’ τη ματιά μου,
κυλάν τα δάκρυα μου, σαν τ’ άγιο το νερό …

Με κυνηγάνε συνεχώς ! αλλόθρησκων ασκέρια,
γιατί κρατώ στα χέρια σταυρό της μουσικής !
σαν τον προφήτη της νυχτιάς, σαν ταπεινός Σωκράτης,
του λόγου είμαι εργάτης, ανένταχτος ποιητής,
μοναχικός ταξιδευτής, στα πλήθη μέσα ξένος,
φωτιές τρυγάω ο έρμος κι αποκαΐδια αιχμής …

Με κυνηγάνε συνεχώς ! και με πετροβολάνε,
αυτοί που μου ζητάνε τον ήλιο ν’ αρνηθώ !
κι εγώ ξαρμάτωτος τραβώ στης ερημιάς τον δρόμο,
αντίθετα απ’ τον νόμο, μοχθώντας ν’ αμυνθώ,
στο σάπιο κόσμο της ντροπής με βάσανα και ζόρια,
μπαλώνω τ’ αποφόρια ψυχής, για να ντυθώ …

Με κυνηγάνε συνεχώς ! οι πειρατές του κόσμου,
γιατί ‘μ’ ο εαυτός μου κι έχουν ενοχληθεί !
μα δεν θ’ αφήσω αμαχητί στα χέρια τους το αίμα
κι αν έχω αθώο βλέμμα, Ναι ! μ’ έχουν φοβηθεί,
μέσα στο δάσος της φωτιάς κι άλλη φωτιά θ’ ανάψω,
τα σύνορα θα κάψω κι η γη απ’ αρχής θ’ ανθεί …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2024