Μάνα! μάνα! άκουγες στα υψώματα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πατέρας, μάνα----------------Στη μνήμη του Τάκη---------------
απόντες,
ερημιά.
Το απόλυτο τίποτα,
στο αρχαίο λιθαράκι,
κούνια μπέλα, κούνια μπέλα
όλη μέρα,
ποιος σε νανούριζε
καρδιά μου.

Γάλα είχαμε
ναι είχαμε,
το μόνο που είχαμε,
από τα δέκα μας
τα γίδια, που φύλαγε
ο μεγάλος
στο βουνό.
Πέντε παιδιά
όλα πληγές.

Μάνα! μάνα! άκουγες
στα υψώματα,
την έψαχνε
η Βενετσιάνα,
μάνα, που ήσουνα
ρε μάνα.
Γεράσαμε και θέλουμε
να κοιμηθούμε
μαζί σου.

Θεέ μου! τι απουσία!
κι` ύστερα, ύστερα
αμολυτά
τα αρνιά!!
στις μεγάλες πόλεις
που χτύπαγε
η λαμαρίνα,
στης ζωής μας
τα σοκάκια
που δεν είχαμε
δυο κρίνα.

28-2-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2024