Το κοχυλι σου

Δημιουργός: ησυχια.., ...Αναστασία...

Το κοχυλι ειναι συμβολικο.. Οπως κι ολο το γραπτο.. Ελπιζω να σας αρεσει..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ηταν λεει σαν να σ'εβλεπα
σε ονειρο..
Καθοσουν σ'εναν βραχο,
διπλα στη θαλασσα..
Κρατουσες ενα κοχυλι..
Τα χερια σου τρεμανε..
Το κυμμα εσκαγε απαλα
μεσα στα ματια σου..
Στα ματια σου που
ητανε γεματα ουρανο..
Απο που να ειχες ερθει...:
Ακομα αναρωτιεμαι καμια φορα..
Σ'ενιωθα τοσο παραξενα
σαν αγνωστο πλασμα..
Απο τοτε σ'εψαχνα και σ'εβρισκα
παντα σ'εκεινον τον βραχο..
Σαν να σου ειχαν κανει μαγια..
Αρχισα να σε πλησιαζω μερα με την μερα..
Σε γνωρισα..
Υστερα τα ματια σου θολωσαν ξαφνικα..
Το κυμμα φουσκωσε..
Ο ουρανος της ψυχης σου
ξεσπασε σε δακρια..
Ενιωθες τοσο μονος..
Τοσο περιεργα ξενος..
Σε πηρα στην αγκαλια μου..
Φιλησα τα ματια σου..
Τους φοβους σου..
Τα παθη σου..
Ηρεμησες..
Ξαπλωσαμε μαζι
καποια βραδια του Αυγουστου
κεντημενη με υγρα φιλια..
Μου χαρισες το κοχυλι σου..
Εκεινο το κοχυλι
που κρατουσες σφιχτα
οταν σε πρωτοσυναντησα..
Οι μερες περνουσανε,
παιζανε και γελουσανε,
κηνυγιοντουσαν σαν παιδια
στην υγρη χρυση αμμο,
ψαρευανε ονειρα να φανε
να χορτασουν οι ψυχες..
Κι υστερα ηρθε εκεινη η μερα
με το μωβ φουστανακι
και εφυγες..
Δυο μεγαλα κατασπρα φτερα
φανερωθηκαν στην πλατη σου..
Τ'ανοιξες και πεταξες..
Τοσο παραξενα λυπημενος..


*Πανε πολλα χρονια απο τοτε..
Δεν θελω να σταθω αχαριστη καρδια μου..
Σιγουρα μου εμεινε κατι..
Το κοχυλι σου..


Καθε που νιωθω την μοναξια και τον φοβο να με τυλιγουνε
το ακουμπαω δειλα στην καρδια μου
και σε θυμαμαι..
Ακουω ξανα το κυμμα να γλυστραει απαλα
στην παραλια της παραξενης ψυχης σου..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2006