Aπό την "σοφίτα" Αφιερωμένο στην Jeny (ευγενί

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υγρό και αλμυρό...
Θυμίζει τ' απέραντο γαλάζιο...
Την Γαλήνη της θάλασσας...
Τον θυμό του Ποσειδώνα...
Οι λέξεις χτυπούν στο κέντρο της Σκέψης μου...
Σαν κύματα...
Τα κύτταρα σκορπίζουν...
Αυτή είναι η έννοια του ερωτισμού...
Θα χαθούν ή θα ξανά-γεννηθούν...
Δεν έχει σημασία...
Ο σκοπός που έγινε λάβαρο μετρά...

Λάβαρο που σκάβει σκληρά το μάγουλο...
Σχηματίστηκαν χαντάκια σκοτεινά...
Στο βάθος του νυχτερίδες...
Ξεσηκώνουν Μουντά σύννεφα...
Δεν βλέπεις μονάχα ακούς...
Σέρνονται μέσα σου...
Σε οργώνουν ...
Γεωτρήσεις βαθιές στα σωθικά...
Αντλούν το γάργαρο...
Στεγνώνουν την κύτη...
Μα δεν πεθαίνεις...

Δές την ψυχή...
Αναδύθηκε στα έντρομα μάτια τους...
Βούτηξε σε Ωκεανό...
Πλημμύρισε από το Αλμυρό...
Αυτό που δημιουργεί ανάπλαση...
Τα φτερά της καταπέλτης στο χθες...
Το γαλάζιο τους κόβει κάθετα...
Τρωκτικά θρυμματίζουν τα κομμάτια τους...
Δηλητηριάζονται, Νεκρώνουν...
Το λάβαρο ατενίζει ρωμαλέο...
Ξεπλύθηκε
ούτε μια στάλα από κόκκινο...
Μονάχα...
Ένα δάκρυ κύλισε...
Μην τρομάζεις...
χαράς είναι ψυχή μου...

Στέλιος K.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2006