Μεσοτοιχία

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Ρυθμός Νεο- κλασσικός , σκιά Κορινθιακής τέχνης, φαντασία Δωρική .Κι ένας Δούρειος Ίππος μέσα στο χώρο...Κρύψου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήμερα θέλω να σου μιλήσω για την Ολύμπια πίστη που έχω μες στα σωθικά μου

Για το αποκλειστικό αυτό προνόμιο της φιλοσοφίζουσας αγάπης του κενού..

Θέλω να σου πω γι’ αυτό το πέταγμα του χρόνου που με έφερε τόσο μακριά
Μέχρι την αποκάλυψη ….

Το σημείο εκκίνησης είναι πάντα το ίδιο , η δίνη..
Χαλασμένο γρανάζι η μνήμη μου ασθμαίνει σχολιάζοντας το βυθό
Και ψάχνει με μια ανάσα τον πυθμένα της να βρει ακόμα τα πολύτιμα που της τάξανε

Με άλλα κριτήρια χαράζει πορείες
Και αλληλοκαλύπτεται με νευρώσεις και πορσελάνινα αισθήματα..

Ισορροπεί στο άπειρο
Ακροβατεί στο άκυρο
Και εκλέγεται ξανά με αναβαθμισμένη ψήφο
Σαν η μοναδική ψηφοφόρος του τόπου , της στιγμής

Ιστιοφόρο με ανοιχτά πανιά στη μέση του ωκεανού
Θα πιει γουλιά - γουλιά τη θάλασσα
Μέχρι να πικραθεί από το αλάτι της ζωής και να σταματήσει
Πόσο νερό χωράει η καρδιά μέχρι να πνιγεί;

Ιδεολογώ για κάτι τόσο απλό θα μου πεις
Για κάτι τόσο σημαντικό θα σου πω εγώ
Αυτή είναι η αγάπη
Στα όρια του ορθολογισμού και της παράνοιας
Της ανίας και του εξακτινισμού της σκέψης και του ρυθμού

Όλα αυτά θα μου πεις
Ότι έχουν μέσα τους κάτι από τη θεωρεία του ηλιοκεντρισμού
Και της άκρατης προγονολατρείας..

Όχι όμως δεν είναι έτσι φίλε μου καλέ και νεωτεριστή
Δεν κυλάει πάντα το ποτάμι από τη μεριά που εμείς θέλουμε
Αριστεριστή της σκέψης μου και άσπονδε εαυτέ μου…

Είναι απλό , τόσο απλό …

Κλείσε το παράθυρο να μη πουντιάσεις από το μεγάλο σου φιλοσοφικό ρεύμα
Και έλα μαζί να σκάψουμε βαθιά στα λαγούμια της ψυχής μας William
Να βρούμε φως …

Εδώ που ακουμπάς είναι η μεσοτοιχία της παρακμής σου…
Καληνύχτα και πάλι παρανάλωμά μου…

Δυο αιώνες έμειναν ακόμη μέχρι το διαφωτισμό σου
σιγά το δρόμο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2006