Αναμνήσεις (σ'ενα σπίτι)

Δημιουργός: satelsat, ΓΙΩΡΓΟΣ Κ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έσπρωξα την πορτά την βαριά,ετρίζε και αυτή σαν την φωνή μου
Παντού σκοτάδι και ερημιά μια πλήξη και μια παγωνιά με στην ψυχη μου
Το φώς προσπαθήσα να βρώ να φωτιστούν οι τοίχοι και οι αναμνήσεις μου
Το φώς δεν άναψε ποτέ και εμείνα μονος με τον πόνο και τις παραισθήσεις μου

Το φώς θ'ανάψεις,τις πόρτες του σπιτιού και την καρδιά μου θα ανοίξεις
Και θα με πάρεις αγκαλιά θα μου μιλήσεις ποιό γλύκα,θα με φιλήσεις
έτσι νομίζω ο τρελλός ,με αυτό πλέον ζω και αναπνέω
Και περνώ δυνάμη απ'αυτό,να συνεχίσω να σε ψάχνω,μα...τί λέω;

αφού έχεις φυγέι μακρία και έχει μείνει,αυτό το σπίτι σαν και εμένα αδειανό
Δέν θα ξανάρθεις και ας έχω μια ελπίδα πώς κάποια μέρα κάπου θα σε ξαναδώ (δις).

Δάκρυσαν τα μάτια μου οταν είδα τις παλίες φωτογραφίες
Αυτές που ήμασταν μαζί πριν χωρίσουμε για άγνωστες αιτίες
Θυμήθηκα τα πρωϊνά που με ξυπνούσες με τις γλυκές σου ιστορίες
Θέλω να ερθείς απο δώ θέλω να σε ξαναδώ,το ξέρω λεώ τώρα ποια ανοησίες

Το φώς θ'ανάψεις,τις πόρτες του σπιτιού και την καρδιά μου θα ανοίξεις
Και θα με πάρεις αγκαλιά θα μου μιλήσεις ποιό γλύκα,θα με φιλήσεις
έτσι νομίζω ο τρελλός ,με αυτό πλέον ζω και αναπνέω
Και περνώ δυνάμη απ'αυτό,να συνεχίσω να σε ψάχνω,μα...τί λέω;

αφού έχεις φυγέι μακρία και έχει μείνει,αυτό το σπίτι σαν και εμένα αδειανό
Δέν θα ξανάρθεις και ας έχω μια ελπίδα πώς κάποια μέρα κάπου θα σε ξαναδώ (δις).

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2006