Υστερόγραφο

Δημιουργός: 0 Rh -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενθύμιο πόλης όμορφης
το γυάλινο σφαιρικό αντικείμενο
αναπαύεται στο μεσαίο ράφι της δρύινης βιβλιοθήκης,
γεμάτο νερό και χρυσόσκονη στο εσωτερικό του
( απ αυτά που όταν τα κουνάς, αναταράσσονται
προσφέροντας γρήγορο θέαμα,
-μέχρι η κίνηση να σταματήσει,
να ηρεμήσει το τοπίο
πάλι να νεκρωθεί,
να γίνουν όλα όπως πριν,
ήσυχα, ατάραχα, διάφανα- )
έτσι συμβαίνει,
έτσι ακριβώς αναταράσσεις τη χρυσόσκονή μου
ξυπνώντας με από ονειρικές ψευδαισθήσεις
οδηγώντας με σε γήινες αλήθειες
κάθε φορά
κάθε φορά που νιώθω την παρουσία σου σα χέρι...
Σα χέρι να με αρπάζει.

ΥΓ. Κοίτα...
Κούνα με δυνατά. Τάραξέ με συθέμελα. Σπάσε με, αν το θες...
Μόνο μη με ξεχνάς... (συνείδησή μου)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2006