Η Λύτρωση του Φωτός

Δημιουργός: Άλφα Σίγμα, Αλέξανδρος Σαρρής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κουπλέ πρώτο

Ξυπνώντας σε ένα κόσμο σκότους έγινα ο ιδανικότερος αυτόχειρας
Κανένας δε θα αποτρέψει την ενέργεια αυτής της απόπειρας
Ο κόσμος έχει λίγο φως και δεν το έχει δει κανένας
Αφήνω ξανά στοχασμούς από την αιχμή της δικιά μου πένας
Ενώ σκέφτομαι πως μπορώ να αποδράσω από το κλουβί ελευθερίας που ζω
Ξαφνικά προσεύχομαι και ψηλά κοιτώ στον ουρανό
Άγγελοι, άγγελοι πολλοί μαζεμένοι σε μια έκπτωτων πορεία
Τότε άκουσα κλαμάτων τη δύστυχη και εξόριστη αυτή μελωδία
Οι άγγελοι σταμάτησαν να τραγουδάνε αρχίσανε να πονάνε
Χάσανε τα φτερά τους και μαζί με τα όνειρά τους δεν μπορούν πια να πετάνε
Χάνω τις ελπίδες μου και μάζευα δυστυχία σε κάθε πνοή
Και εκεί στη τελευταία στιγμή μου δείχνει αδιέξοδο η παρακμή…

(Ρεφραίν)
Σε κόσμο που οι άγγελοι δε πετάνε στη γη
Σε κόσμο που είναι ο πόνος απέκτησε σημασία ζωτική
Εκεί που ο θεός σταμάτησε να ακούει κάθε βοήθειας επίκληση
Τότε στο φως της μέρας βρίσκω τη δικιά μου λύτρωση

Κουπλέ δεύτερο

Στα δεκατέσσερα πάτησα και τα ίδιο χρώμα υπάρχει τόσα χρόνια
Τώρα τα αστέρια πέσανε σε ένα δρόμο που ο βασιλιάς λειτουργεί υποχθόνια
Πρόσφυγας στα δικά μου όνειρα έκανα τη φαντασία αντίπαλο
Ξεσπάω από τις αναμνήσεις σε δάκρυα τα εκρέω σα χείμμαρο
Αναμνήσεις που ξετυλίγουν το ποιος έγινα με τον καιρό
Τα έκανα στίχους για να σταματήσω τον εσωτερικό ολοφυρμό
Αναζητώντας λύτρωση ξαφνικά μια λάμψη το πρόσωπο χτυπά
Οιωνοί ακμής αναζωπυρώνουν της ψυχής μου τη φωτιά
Γαληνεύω ξαφνικά και αγγίζω τα σύννεφα σταμάτησε ο οίστρος
Μέσα στο φως νιώθω καλήτερα έγινα φίλος με το μίσος
Μα μέσα στη λύτρωσή μου σπάω της ζωής μου τον κρίκο
Απελπίζομαι να αποδράσω προσπαθώ και έτσι καταλήγω

(Ρεφραίν)
Σε κόσμο που οι άγγελοι δε πετάνε στη γη
Σε κόσμο που είναι ο πόνος απέκτησε σημασία ζωτική
Εκεί που ο θεός σταμάτησε να ακούει κάθε βοήθειας επίκληση
Τότε στο φως της μέρας βρίσκω τη δικιά μου λύτρωση

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2006