αιτία ελομένου- θεός αναίτιος

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι επιλογές μου σαν δόμοι μέσα μου αδυσώπητου γρανίτη
οικοδομούν νυχθημερόν εφιαλτικά ανάκτορα τύψεων
στέγαστρα για τις τόσες εσφαλμένες αποφάσεις
μα πιο πολύ για εκείνες που δεν επάρθηκαν ποτέ
και που έτσι απώλεσα την ευκαιρία να μετανιώσω

Μια ανηφορική οδός με οδηγεί στην βάσανο των παραδοχών
σε εκείνους τους βωμούς που εξευμενίζονται μονάχα με αίμα
όπου διαμαστιγώνεται ο νους για να περάσει με τη βία
κι ανόρεχτα κι απαίσια πολύ, απ’ την εφηβεία.

Διαδρομές διαδρόμων διακλαδίζονται προς το άπειρο
εκεί όπου στεφανωμένες με κότινους δόξας στέκονται
πάνω σε μαρμαρένια άτεγκτα βάθρα οι μεταμέλειες
για όλες τις κυκλοθυμικές μου εκρήξεις
που έσεισαν και κλόνισαν ακλόνιτες αγάπες

μονοπάτια υποκρισίας έρπουν κρυφά κάτω απ’ αγριόχορτα
μικρά λιμναία σπήλαια καθρεφτίζουν το είδωλο της αναλήθειας
δυναμίτες αισθημάτων που δεν εξερράγησαν ποτέ κοιμούνται
περιμένοντας θαρρείς μια πυρκαγιά, μια σπίθα έρωτος

αποδέχομαι την ευθύνη των άπρακτων πράξεων
λογοδοτώ στο χαοτικό μπροστά κενό του μέλλοντός μου
δίχως να ρίχνω βάρη σε δυνάμεις που ξεπερνούν τον άνθρωπο
και ψάλλοντας με πλήρη – αλήθεια- επίγνωση αρχαίο ψαλμό:
«αιτίας ελομένου- θεός αναίτιος»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2006